W Islandii żyje jednorożec. Tak, to nie jest fikcja. Baran, do którego doskonale pasuje nazwa „jednorożec”, jest nosicielem jednego rogu na środku czoła prawdopodobnie z powodu mutacji.

Baran Einhyrningur (ang. Unicorn) wygląda jak zwierze z bajki, pisze Iceland Monitor. Jego historia jest nieco smutna. Islandzkie owce wypuszczane są na pastwiska wiosną i sprowadzane z powrotem jesienią. Wśród nowonarodzonych zwierząt, ściągniętych z wypasu, hodowca znalazł jagnię, które różniło się od innych. Odmieniec, gdyby pozostał w górach, nie przeżyłby prawdopodobnie Bożego Narodzenia (zdarza się bowiem, że nie wszystkie owce wracają do domu zimą i jakoś sobie radzą w trudnych warunkach). Potem na jakiś czas właściciel Erla Þórey Ólafsdóttir zapomniał o niezwykłym osobniku.

Einhyrningur ma jeden wielki róg wyrastający pośrodku czoła, a nie dwa, co jest charakterystyczne dla wszystkich baranów, także tych islandzkich. Erli Þórey Ólafsdóttir nie zdawał sobie sprawy, że jego dziwny okaz w krótkim czasie zyska tak dużą sławę. Jednorożec nie nadaje się do hodowli i prawdopodobnie długo nie pożyje. Zwierzę próbuje zasymilować się z resztą stada, choć inne osobniki traktują go dość szorstko. Einhyrningur jest chudy i, zdaniem gospodarza, już dawno powinien trafić do rzeźni. Wśród jego przodków nie było takich dziwaków, więc niewątpliwie jest to rodzaj jakiejś mutacji.

Megalit zlokalizowany w Arabii Saudyjskiej, to fascynujący obiekt pochodzący prawdopodobnie z epoki neolitu. Niesamowita precyzja z jaką został podzielony idealnie na dwie połowy, skłania wielu badaczy do sugestii, że jego powstanie musiało być rezultatem mechanicznej obróbki. Wydaje się, że taki efekt można byłoby osiągnać jedynie przy użyciu lasera, ale jak dobrze wiemy, neolityczni ludzie dopiero co zaczeli zakładać swoje pierwsze osady. Czyżby wiec stało się to za sprawą działalności obcej cywilizacji? 

Kamień pochodzi z Tajmy, oazy i miasta w północno-zachodniej Arabii Saudyjskiej. Został odkryty przez Charles'a Huvera w 1883 i od tej pory nie przestaje być źródłem sporów naukowców o ustalenie powodu tajemniczego przecięcia go na dwie równe części. Sam fakt przecięcia kamienia może nie wydawać się niczym nadzwyczajnym, ale precyzyja z jaką zostało to zrobione, definitywnie nie pasuje do obrazu neolitycznych ludzi wykreowanego przez historyków.

Eksperci mogą mieć odmienne poglądy w sprawie pochodzenia kamienia, jednak są zgodni co do jednego: linia dzieląca obie części bloku skalnego nie została stworzona naturalnie. Równie interesującym faktem jest istnienie na nim śladów w postaci hieroglifów związanych z faraonem Ramzesem III, co potwierdził rząd Arabii Saudyjskiej. Na podstawie tego odkrycia badacze stwierdzili, że Tajma była ważną częścią szlaku lądowego między Morzem Czerwonym a Półwyspem Arabskim i Doliną Nilu.

Pytanie brzmi, jaki mógłby być cel istnienia takiej konstrukcji? Nie wykluczone, że dla neolitycznych ludów, miały one jakieś znaczenie chociaż, nie można wykluczać, że to nie one stały za pojawieniem się wyrwy w skale. Hieroglify mogły pojawić się jako reakcja na niezrozumiały dla nich monument. Nie da się ukryć, że takie rozwiązanie jest prawdopodobne, ale czy jest ono zgodne z prawdą?

Udostępnione niedawno zdjęcia pochodzące z marsjańskiego łazika Curiosity zarejestrowały dziwny obiekt nad powierzchnią czerwonej planety. 23 kwietnia 2017 jedna z kamer uchwyciła tak zwany orb, który w chwilę po pojawieniu się w kadrze kamery wytworzył dziwny promień światła niewiadomego pochodzenia.

Pierwszy obraz został uchwycony o 02:51 popołudniu (czasu ziemskiego) i nie przedstawia on nic podejrzanego. Jednakże drugie zdjęcie zrobione niecąłą sekundę później przedstawia jasną kulę światła, która zdaje się wysyłać białą wiązkę światła w kierunku powierzchni Marsa.

Czy możliwe, że jest to poprostu błąd matrycy CCD, który spowodował tymczasowe przeciążenie kamery? Nie da się ukryć, że obiekt ten nie jest widoczny na jakiejkolwiek innej fotografii z innych kamer. Z drugiej strony, gdyby był to rzeczywiście błąd kamery, to z pewnością byłby widoczny na innych zdjęciach z Marsa. Możliwe, że NASA poprostu nie dodaje takich wadliwych zdjęć na swoją stronę aby nie rozbudzać wyobraźni internautów. Ewentualnie, mogą oni mieć w tym jakiś interes, ale pytanie brzmi, jaki?