W miejscowości Jingchuan w prowincji Gansu znaleziono ceramiczną trumnę, której inskrypcja przyciągnęła uwagę archeologów i miłośników starożytności. Zgodnie z tekstem na skorupie, mnisi zwani Yongzhan i Zhiming, zebrali ponad 2 tys. fragmentów sharira (zębów i kości Buddy) oraz pochowali je w świątyni. Informacja o znalezisku została opublikowana w czasopiśmie Chinese Cultural Relics.

Warto wspomnieć, że termin „sharira" w buddyzmie jest rozumiany jako pozostałości Buddy i popioły świętych w postaci krystalicznych formacji po kremacji, które są przechowywane jako relikty. Zgodnie z napisem na trumnie, czasami sharirę przekazywano mnichom jako darowiznę. Niekiedy szczątki znajdowano przez przypadek, a w innych okolicznościach kupowano je lub otrzymano w prezencie.

Nie można z całą pewnością powiedzieć, że skremowane szczątki naprawdę należą do osoby, która jest najważniejszą postacią w buddyzmie. Oprócz sharira, chińscy archeolodzy znaleźli 260 posągów, których znaczenie kulturowe i historyczne nie budzi żadnych wątpliwości. Z drugiej strony nie ma dowodów na to, że posągi te zostały pochowane równocześnie z rzekomymi pozostałościami Buddy.

Każdy z posągów mierzy około dwóch metrów. Powstały one w okresie rządów dynastii Północnej Wei i Imperium Song. Znaleziono posąg Buddy, a także wielu stworzeń i ludzi, w jakiś sposób związanych z buddyzmem. Na niektórych statuach znajdują się napisy. Warto wspomnieć, że pozostałości, rzekomo należące do Buddy, były znajdowane już wcześniej.

W 2016 roku ogłoszono, że w buddyjskiej świątyni w Nanjing odkryto kości ważnej postaci religijnej. Budda Siakjamuni jest duchowym nauczycielem i legendarnym założycielem buddyzmu - jednej z trzech najważniejszych religii świata. Po urodzeniu otrzymał imię Siddhartha Gautama. Uważa się, że Budda urodził się w 563 p. n. e. lub 623 p. n. e. na terytorium współczesnego Nepalu. Podobnie jak w przypadku Jezusa z Nazaretu, historię jego życia, po śmierci przywódcy, rozpowszechnili jego uczniowie.

Na obrazie austriackiego artysty Ferdinanda Georga Waldmüllera z 1860 r. pt. „Oczekiwany” zauważono iPhone w rękach kobiety. Zwrócił na to uwagę Peter Russell, były urzędnik z Glasgow.

Zdjęcie przedstawia dziewczynę, która wpatruje się uważnie w mały przedmiot, trzymany w rękach. Russell napisał na swoim profilu na jednym z portali, że młodzi ludzie zachowują się teraz tak samo, nie spuszczając wzroku ze swoich smartfonów. Najbardziej uderzające jest to, jak technologia zmienia percepcję obrazu i wpływa na kontekst.

„Dziewczyna z obrazu Waldmüllera nie gra na iPhonie, prawdopodobnie idzie do kościoła, a w rękach dzierży mały modlitewnik” - powiedział Gerald Weinpolter, dyrektor wykonawczy austriackiej agencji artystycznej.

W sierpniu 2017 r. na fresku pn. „Pan Pynchon i rozliczenie Springfielda” z 1937 roku, namalowanym przez włoskiego artystę Umberto Romano, również znaleziono smartphone. Indianin na zdjęciu trzyma prostokątny przedmiot, przypominający iPhone'a w dłoniach. To, co malarz rzeczywiście chciał przedstawić, do dziś nie jest jasne.

Prawdopodobnie obserwacje te można zaklasyfikować jako pareidoie, podobne do tych, które są często widywane na zdjęciach z Marsa. Po prostu nasze mózgi klasyfikują kształty według schematów, których się kiedyś nauczyliśmy. Skoro większość ludzi na obrazie widzi smartphona, a nie modlitewnik, jest to po prostu znak naszych czasów.

Po niemal roku, fenomen gromów dźwięków niewiadomego pochodzenia znowu powrócił do Stanów Zjednoczonych. Tym razem, dotknięci nim zostali mieszkańcy stanu Alabama, którzy licznie informowali służby, o bardzo głośnych odgłosach słyszanych w ciągu dnia. Zdarzenie zostało już potwierdzone przez amerykańskie organizacje, USGS a nawet NASA.

Ostatnia udokumentowana rejestracja gromów dźwiękowych niewiadomego pochodzenia, została odnotowana przed ponad rokiem. Najnowsze zdarzenie miało miejsce 14 listopada przed godziną 14:00. Przez ponad godzinę wielu mieszkańców dzwoniło na policję aby dowiedzieć się, co mogło spowodować te przerażająco głośne wybuchy dochodzące z nieba.

Niestety tym razem nikt, nie zdołał uwiecznić tego dziwnego odgłosu na nagraniu. Jednak dzięki zlokalizowanym w Alabamie instytutom badawczym, mamy pewność, że to zjawisko rzeczywiście miało miejsce. Agencja geofizyczna USGS, monitorująca trzęsienia ziemi na obszarze Stanów Zjednoczonych, zarejestrowała to zjawisko na swoich urządzeniach. Jak twierdzą jej przedstawiciele, grom dźwiękowy został odnotowany w okolicach godziny 15:00 czasu lokalnego, a wywołane przez niego wibracje trwały około 10 minut.

Niestety nie wiadomo wiele na temat jego pochodzenia chociaż sugerowano, że mogł to być na przykład eksplodujący w stratosferze meteor. Zgodnie z oświadczeniem agencji kosmicznej NASA, o ile teoria z meteorem okazałaby się nieprawdziwa, to nie wykluczone, że źródłem dziwnego wybuchu mógł być samolot przełamujący barierę dzwięku albo jakieś naziemne eksplozje niewiadomego pochodzenia. 

Warto przypomnieć, że podobne wydarzenia miały już miejsce wielokrotnie, zwłaszcza w USA. Ostatnio odgłosy słyszano w ubiegłym roku. Wtedy dotknęło to mieszkańców stanu Oregon oraz kanadyjskiej prowincji Quebec. Podobne odgłosy, zwane przez Amerykanów "Seneca Guns" czyli "Dział Seneki" występowały już w XIX wieku.

Nazwa ta pochodzi od zjawiska przeciągłego grzmotu nieznanego pochodzenia słyszalnego od 1850 roku w okolicach Jeziora Seneca i Jeziora Cayuga w stanie Nowy Jork. Zjawisko to można opisać właśnie jako odgłosy przypominające wystrzały z dział artyleryjskich. Nie da się ukryć, że idealnie odzwierciedla to opis zdarzenia ze środy.