Cywilizacja sumeryjska pojawiła się nagle na arenie dziejów. Od początku zaprezentowała się jako nader rozwinięta. Spuścizna jaka pozostała po ludzie żyjącym między Eufratem i Tygrysem jest wręcz oszałamiająca. Wiemy, że warstwy oświecone społeczeństwa sumeryjskiego dysponowały rozległą wiedzą w zakresie rzemiosła, budownictwa, rolnictwa oraz matematyki i astronomii. Cześć przekazów ujawnia też pozaziemskie pochodzenie rodzaju ludzkiego.

Z przekazów jakie udało nam się przeczytać na tabliczkach z pismem klinowym wynika, że Sumerowie wiedzieli bardzo dużo o Układzie Slonecznym. Znali liczbę planet jakie sie w nim znajdują i wiedzieli, że Ziemia jest kulą mimo, że oficjalnie nie dysponowali teleskopem. To Sumerowie wprowadzili podział nieba na 12 znaków zodiaku. Znali zjawisko precesji i potrafili ją precyzyjnie obliczyć. Pod wieloma względami ich zaawansowana wiedza astronomiczna przypomina tą jaką prezentowali  Majowie i niewykluczone, że w obu przypadkach była to próba stosowania tej samej starożytnej spuścizny. 

Wiedza jaką można zdobyć analizując teksty klinowe jest wręcz oszałamiająca. Gdy zapozna się z treścią sumeryjskich wierzeń,  podań i mitów jasne staje się, że Stary Testament powstał w oparciu o te historie. Przykładem jest na przykład historia o potopie, ale także o stworzeniu człowieka. W testach  można odnaleźć również dzieje człowieka oraz dzieje bogów, którzy przybyli na naszą planetę prawie pół miliona lat temu. 

[ibimage==15174==400naszerokosc==Oryginalny==self==null]

To co nasza nauka uważa za opowieści alegoryczne, może być też rozważane w kategoriach realnych opisów. Sumerowie twierdzili, że Układ Słoneczny zawiera 10 planet a dodatkową z naszego punktu widzenia planetę nazywali Nibiru. Według informacji z tabliczek obiega ona Słońce po wydłużonej orbicie a jeden okres przejścia trwa 3600 lat. Z Ziemi planeta ta ma być widoczna tylko przez krótki czas. 

Z przekazów klasyfikowanych jako mity wyłania się opis zdarzeń sprzed 450 tysięcy lat. Mieli wtedy przylecieć na Ziemię przedstawiciele jakiejś wysoce rozwiniętej cywilizacji posiadającej technologię umożliwiającą podróże kosmiczne. Są tam zawarte nawet tak precyzyjne informacje jak te, że pierwsza grupa liczyła 50 osadników a przywódcą był ktoś o imieniu EN. LI co bywa też tłumaczone jako Pan Starej Ziemi. Istoty te zwane są Annunaki lub zamiennie Nefilim,  co oznacza Ci Którzy Spadli Z Nieba. Pojawia się też ponownie kontekst kopalni złota z Południowej Afryki, które miały być eksploatowane właśnie przez Annunaki. 

[ibimage==15175==400naszerokosc==Oryginalny==self==null]

Obcy potrzebowali pomocy, ponieważ z czasem było ich nadal jedynie 600 i dlatego podjęto próby stworzenia hybryd miedzy kobietą Nefilim i zamieszkującymi wtedy Ziemię naczelnymi,  czyli pitecantropus erectus. Wzmianki o tych praktykach znajdują się też w VI rozdziale Księgi Rodzaju. Początkowo hybry nie były w stanie przeżyć dłuższego czasu, ale potem po manipulacjach genetycznych powstał gatunek znany jako homo sapiens. 

Jak głoszą teksty z tabliczek klinowych,  ten pierwszy udany prototyp człowieka nosił nazwę Adapa. Cała linia gatunku dostała nazwę Adamu. Podobieństwo z Biblią jest w tym przypadku wręcz uderzające. Większość przekazów z czasów przed potopem zawiera wzmianki na temat obecności jakieś potężnej cywilizacji, która przebywała na Ziemi równolegle do naszej. Fakt, że dzisiaj ludzkość mało o tym wie nie oznacza bynajmniej, że zdarzenia te nie miały miejsca. Jeśli przekazy sumeryjskie są czymś więcej niż mitem wkrótce może okazać się, że Nibiru,  a wraz z nią Annunaki, kiedyś powrócą na Ziemię.