Kategorie:
Wiele z nowopowstałych teorii na temat kontaktów naszych przodków z Obcymi, sugeruje istnienie zapomnianego przez nas okresu istnienia ludzkiej cywilizacji? Oczywiście, mówimy tu nie o sporadycznych brakach w dokumentacji a o okresie sprzed przeszło kilkudzięciu tysięcy lat. Jak nie trudno się domyślić tego typu teorie są z miejsca wykluczane przez niemalże wszystkich historyków głównego nurtu.
Jest to dość dziwne zachowanie, szczególnie biorąc pod uwagę jak wiele kultur na całym świecie opowiada o czasie, gdy nasza planeta doświadczyła Wielkiego Potopu. Katastrofalnego dla ludzkiej cywilizacji zdarzenia, które zostało wezwane przez "Bogów z nieba". Aby jednak zrozumieć początki doniesień o Wielkiej Powodzi, należy pamiętać, że mają one swoje korzenie w starożytnym Sumerze.
To właśnie tam znajduje się miasto zwane Eridu, - obecny Abu Shahrein w Iraku - czyli pierwsze miasto kiedykolwiek ustanowione przez bogów, a zarazem dom starożytnego sumeryjskiego bóstwa znanego jako Enki. Naukowcy wierzą, że to starożytne miasto zostało zbudowane w okolicach 5400 p.n.e. Historia tego miasta oraz bóstw które je zbudowały zawarta jest w jednym z najbardziej zagadkowych dokumentów zwanych Sumeryjską Listą Królów.
Całość dokumentu wyraźnie wskazuje na to, że na początku ludność znad Eufratu była rządzona przez „niebiańskie istoty” które nie tylko przybyły z „nieba” ale również uczyniły ludzi podległymi sobie.
Zgodnie z tym co w niej napisano:
Po tym jak królestwo zostało dane z nieba, królestwo było w Eridu.W Eridu Alulim był królem, panował przez 28800 lat. Alalgar panował przez 36000 lat. Dwóch królów panowało przez 64800 lat.
Dotychczas nie skonstruowano żadnej logicznie brzmiącej teorii, która wyjaśniałaby dlaczego Sumerowie przedstawili w tym tekście zarówno historycznych władców jak i mitycznych monarchów żyjących często ponad 30 tysięcy lat, ale kto wie może to też miało charakter alegoryczny ?
To co jednak najważniejsze w kontekście wczesnych historii o Potopie to fakt, że właśnie w Eridu odnaleziono najstarszy dokument opowiadający na temat Wielkiej Powodzi czyli tak zwane Genezis z Eridu. W wielkim skrócie, opowiada on historię człowieka a zarazem ostatniego króla przed potopem o imieniu Ziusudra, któremu Bogowie rozkazali zbudowanie ogromnego statku i zebranie w środku „ziarna życia”. Następnie, po zesłaniu wielkiej powodzi i spędzeniu przez Ziusudrę 7 dni i nocy na łodzi i skłonieniu się bóstwom, potop zostaje zakończony. Całość tekstu miała być napisana 2,300 lat p.n.e.
Niemalże to samo wiadomo nam w późniejszych przekazach sumeryjskich, babilońskich, żydowskich oraz wielu wielu innych. W zasadzie trudno nawet stwierdzić, czy zapiski zawarte w Genezis z Eridu są pierwsze czy poprostu najstarsze. Niestety ale liczne braki w ciągłości historycznej naszego gatunku powodują, że traktujemy zamierzchłą przeszłość, jako coś, co odeszło w niebyt i nie wpływa na nasz los. Może być jednak zupełnie inaczej a człowiek pozbawiony wiedzy o zamierzchłych czasach nie tylko nie ma szansy na poznanie prawdy o tym jakie były początki rodzaju ludzkiego, ale może być skazany na popełnienie tych samych błędów.
Komentarze
...Angelus Maximus Rex
...Angelus Maximus Rex
W DYSKUSJI WYRAŻAM WŁASNE POGLĄDY KTÓRE NIE MAJĄ NA CELU NIKOGO OBRAZIĆ ,TYM NIEMNIEJ OBRAŻALSKIM WSTĘP DO DYSKUSJI SUROWO ZABRONIONY !!!
...Angelus Maximus Rex
Skomentuj