Inne spojrzenie na świat

A Księga Rodzaju Starego Testamentu to o czym na początku mówi? Dużo jest podań różnych kultur zamieszkujących różne regiony Ziemi, w których opisywany jest początak świata. Co najciekawsze ze te opisy są dość podobne. Odsyłanie do lepienia duszy masz w Nowym Testamencie którego nie traktuję jako starą księgę. A takie poglądy utrwalają dlatego ponieważ KK w swojej liturgii głównie opiera się na Nowym Testamencie który jest całkiem innym stylistycznie dziełem w porównaniu ze Starym Testamentem.

Całkiem możliwe że tak właśnie jest, gdzie materialny Bóg toczy walkę z Duchowym Bogiem. Z takiego rozumowania wynikałoby że Duchowy Bóg został uwięziony w iluzji materialności Wszechświata po czym świadomość jego jedności została rozdzielona(wielki wybuch). Podobny pogląd na istotę rzeczywistości przedstawiali Katarzy z którymi KRK krwawo się rozprawił. Może to słuszny trop gdyż według niektórych koncepcji Wszechświat w którym egzystujemy jest skończony i stanowi swoista pułapkę dla świadomości ducha.

Według Kosmologów z Francji i USA  wszechświat może być skończony i uformowany na kształt dwunastościanu. Twierdzą, że taki kształt może wyjaśnić wymiary kosmicznego mikrofalowego promieniowania tła. Autorzy — francuscy astrofizycy i amerykański matematyk — stwierdzali, iż analiza najnowszych danych fluktuacji mikrofalowego promieniowania tła prowadzi do wniosku, że Wszechświat jest jako całość sferyczny, posiada jednak przy tym subtelną strukturę topologiczną, którą jest tzw. niejednospójna trójrozmaitość Poincarego (...) Mówiąc w uproszczeniu Wszechświat miałby mieć dodatni promień krzywizny, rozmiary skończone oraz posiadać symetrię dwunastościanu foremnego — dodekahedru.

Cały nasz kosmos, gwiazdy i galaktyki, zanurzony jest we wnętrzu takiej piłki, ale wyjść poza nią nie można, bo jej naprzeciwległe ściany są ze sobą parami "sklejone". Próbując więc wyjść na zewnątrz przez jedną ze ścian, w rzeczywistości zataczamy koło wokół całej piłki i od razu wchodzimy z powrotem do środka przez ścianę położoną z drugiej strony. Trudno to sobie wyobrazić, bo żeby w całej krasie zobaczyć bryłę, jaka powstanie po sklejeniu parami ścian dwunastościanu, trzeba byłoby oglądać ją w przestrzeni aż siedmiowymiarowej. W wielkim uproszczeniu - wnętrze piłki przypomina komnatę, której ściany, podłoga i sufit są wyłożone lustrami. Choć ma skończony rozmiar, sprawia wrażenie, że rozpościera się w nieskończoność we wszystkich kierunkach. Jednak to, co widać na zewnątrz, to tylko wielokrotne odbicia tego, co znajduje się w środku zamkniętej komnaty. Na pierwszy ślad skończonego Wszechświata wpadł prof. Max Tegmark z Uniwersytetu Pensylwanii. - Byłoby to dobre wyjaśnienie dziwnej asymetrii dostrzeżonej przeze mnie w pomiarach tzw. mikrofalowego promieniowania tła - mówił mi wtedy uczony. Promieniowanie tła pochodzi od rozgrzanego gazu, jaki wypełniał kosmos mniej więcej 300 tys. lat po Wielkim Wybuchu. W gazie rozchodziły się fale, jak na morzu, co można dziś wyczytać z temperatury promieniowania. Najnowsze pomiary wykonała niedawno sonda WMAP, a analizując je, prof. Tegmark zauważył, że w wypełniającym wczesny Wszechświat gorącym gazie nie było bardzo długich fal. Z tego zaś wysnuł wniosek, że kosmos ma pewien skończony rozmiar (w małej wannie nie utworzą się tak długie fale jak na powierzchni rozległego morza). Kilka miesięcy później zespół Jean-Pierre'a Lumineta z obserwatorium paryskiego napisał w "Nature", że najlepszym wyjaśnieniem tego faktu jest zamknięty wszechświat o lekko zakrzywionej przestrzeni i symetrii dwunastościanu.