W Macedonii znaleziono czaszkę wilkołaka

Urodzony w Bułgarii rolnik Trayche Draganow obrabiał nową część swojego pola na obrzeżach miejscowości Nowo Selo w Republice Macedonii, kiedy natrafił w ziemi, na drewniane pudło owinięte w łańcuchy i zablokowane kłódką. Po otwarciu znalazł wewnątrz czaszkę, która jest bardzo podobna do wilkołaka.

 

Po tym znalezisku rolnik skontaktował się z historykiem, Filipem Ganewem, który był akurat w tej okolicy, ponieważ zbierał materiały do ​​swojej nowej książki na temat wojen bałkańskich. Według opisów Ganewa czaszka rzeczywiście przypomina wilka, ale ma znacznie większą pojemność, tak jak u naczelnych.

 

Historyk sfotografował czaszkę i pokazał zdjęcia ekspertom, którzy sugerują, że jest to raczej wilk, który cierpiał z powodu choroby Pageta. W tej chorobie czaszki faktycznie rośnie i staje się bardziej "ludzka".

[ibimage==23252==400naszerokoscbeztxt==Oryginalny==self==null]

Ganew zaznaczył, że w bałkańskim folklorze, wilkołaki znajdują się od niepamiętnych czasów. Legendy o tym, jak i dlaczego osoba staje się wilkołakiem, w różnych regionach są bardzo zróżnicowane. Niektórzy uważają, że już dziecko rodzi się ze zdolnością do transformacji w zwierzę. Szczególnie podejrzenia w tym zakresie wywoływały w przeszłości dzieci urodzone z owłosieniem.

 

W innych regionach świata funkcjonują wierzenia, że człowiek, który umarł w śmiertelnym grzechu lub mający do czynienia z diabłem może narodzić się ponownie wilkołakiem. Ale mimo różnic w historii pochodzenia wilkołaków we wszystkich regionach świata w taki sam sposób dokonuje się pochówku ciała zabitego wilkołaka.

 

Pogrzeb wilkołaka zawsze wiąże się ze specjalną ceremonią prowadzoną przez miejscowego księdza. Elementem rytuału jest ścięcie głowy i spalenie ciała. Uważało się, że wilkołaki najłatwiej zabić w sobotę, ponieważ ten dzień spędzają w grobach. W przypadku macedońskiego wilkołaka, sądząc po odkryciu, jego pogrzeb odbył się w zgodzie z wszystkimi przepisami. Przynajmniej do czasu, gdy jego czaszka została odkryła przez bułgarskiego rolnika.

 

On sam jest bardzo dumny ze swojego odkrycia i cieszy się, nagle uzyskaną sławą. Większość jego znajomych z miejscowości, w której mieszka, nie podziela optymizmu rolnika. Wielu z jego sąsiadów jest złych na niego, że zakłócił pochówek "vrkolaka". Mówią, że teraz on sam w następnym życiu narodzi się jako wilkołak.