W nowym filmie dokumentalnym, wyemitowanym przez Channel 4 w brytyjskiej telewizji, archeolodzy przedstawili nowe teorie opisujące powstanie Wielkiej Piramidy w Gizie. Nowe informacje pochodzą z papirusu odkrytego w starożytnym porcie Wadi al-Jarf nad Morzem Czerwonym.

Wśród odkrytych tam dokumentów w ciągu ostatnich sześciu lat wspólny zespół francusko-egipski wykopał dziennik Merera – urzędnika zaangażowanego w budowę Wielkiej Piramidy. Naukowcy mogli dokładnie zrekonstruować trzy miesiące ze starożytnego egipskiego życia. Dokumenty mają ponad 4500 lat, a niektóre z nich to najstarsze papirusy jakie kiedykolwiek znaleziono.

Wielka Piramida jest najstarszym spośród siedmiu cudów starożytnego świata i jako ostatnia pozostała nienaruszona. Budowa piramidy trwała 20 lat i zakończyła się około 2560 r. p. n. e. Ma obecnie 139 metrów wysokości i jest zbudowana z wapienia wydobywanego w Torze, położonego ponad 800 km na południe. Kwestia tego jak budulec został przetransportowany do tego miejsca była od dawna sporną kwestią. Przynajmniej do czasu odnalezienia najnowszego papirusa.

Merer opisał w nim jak kamień wapienny był transportowany wzdłuż Nilu przez łodzie, które potem dopływały specjalnym kanałem aż pod samą piramidę, a następnie były przetaczane na specjalne tory. Ten sam typ łodzi mógłby być również używany do transportu granitu z Asuanu.

Naukowcy odkryli również, że port Wadi al-Jarf odgrywał ważną rolę w całym procesie budowy. Miedź była wydobywana przez wąskie morze i transportowana do Gizy. Egipski archeolog i były sekretarz generalny Najwyższej Rady Starożytności przy egipskim Ministerstwie Kultury – Zahi Hawass powiedział w oświadczeniu, że jest to „największe odkrycie XXI wieku w Egipcie”.