W grobowcu Tutenchamona odkryto sekretne drzwi prowadzące do krypty królowej Nefretete

Eksperci to są zazwyczaj akademickimi ewolucjonistami więc ich teorie są bardzo wykrzywione lub fałszywe. Starożytne czasy zawierają w sobie wiele tajemnic, których nie widzimy, a które są często przed naszymi oczyma !

"Przedstawione zdjęcia z terenów dzisiejszej Turcji są ciekawym dodatkiem do już istniejącego zbioru dowodów na działanie wód potopu Noego, są one (dowody skalne) często podobne do siebie nawzajem, czyli efekty te są obserwowane w różnych częściach globu ziemskiego. Wiadomo, że wody potopu niosły ze sobą gigantyczną ilość osadów piasku/żwiru. Jeżeli Super Byt osobowy/Bóg osobowy chciał zetrzeć poprzednią cywilizację z powierzchni globu, to wygląda na to, że w wielu miejscach bylo to dosłowne ŚCIERANIE !"

zdjęcie: tereny dzisiejszej Turcji, to nie są pozostalości z Ameryki południowej ! Ta sama technologia !

Te figurki mają na sobie specjalne znaki, które można odszyfrować ! Szyfr ten jest bardzo zawiły i zdaje się być duchowym...

http://popotopie.blogspot.com/2014/01/projektant-i-projekt-przypadek-to…

"Czy nie powinniśmy raczej pytać, czym jest naprawdę "rzeczywistość"? Czy jest to tylko coś, cośmy ustalili i co da się ustalić, czy też to ustalenie jest tylko pewnym sposobem ustosunkowania się do rzeczywistości, sposobem, który bynajmniej nie może objąć całości, a nawet prowadzi do zafałszowania prawdy i ludzkiego istnienia, jeśli jest uważany za jedynie prawomocny. Pytając tak, raz jeszcze powracamy do dylematu "ongiś" i "dziś" i stajemy wobec specyficznej problematyki naszego dzisiaj. Starajmy się poznać nieco dokładniej jej istotne elementy.  Gdy dziś, dzięki dostępnym nam badaniom historycznym, możemy spojrzeć - tak daleko, jak sięga nasz wzrok - na drogę, jaką przebył umysł ludzki, będziemy mogli stwierdzić, że w różnych okresach swego rozwoju zajmował on różną postawę wobec rzeczywistości: będzie to zasadnicza orientacja magiczna albo metafizyczna, albo wreszcie naukowa (przy czym przez "naukową" rozumiemy tutaj wzorowaną na naukach przyrodniczych). Każda z tych zasadniczych orientacji ma na swój sposób powiązanie z wiarą i każda na swój sposób z nią się spotyka. Żadna się z nią nie pokrywa, ale też żadna nie jest wobec niej obojętna, każda może jej służyć, każda może przeciw niej wystąpić. Dla naszej dzisiejszej, naukowo określonej postawy, która mimo naszej woli odbija się na przeżywaniu istnienia przez nas wszystkich i wyznacza nam miejsce w rzeczywistości, charakterystyczne jest ograniczenie się do "fenomenów", do zjawisk, do tego, co uchwytne.

(zdjęcie: tereny dzisiejszej Turcji i budowla starta przez płynny piasek, Czy jest to efekt działania wód potopu ? prawdopodobnie..., a nawet bardziej niż prawdopodobnie, po więcej dowodów na działanie "ściernej wody" odsyłam do tego opracowania:

http://popotopie.blogspot.co.uk/2013/10/przedpotopowa-petra.html)

(...) Czym jest właściwie wiara? Możemy już na to odpowiedzieć: wiara jest postawą człowieka wobec całej rzeczywistości, nie dającą się sprowadzić do wiedzy, niewspółmierną z wiedzą, nadaniem sensu, bez którego nie znalazłby człowiek dla siebie miejsca na świecie, sensu, jaki tkwi u podstawy ludzkich obliczeń i działań; bez niego człowiek nie mógłby ani obliczać, ani działać, bo może to czynić jedynie w miejscu przez ten sens wyznaczonym. Istotnie bowiem, człowiek żyje nie tylko chlebem z tego, co może wykonać; żyje jako człowiek właśnie tym, co mu jest właściwe jako człowiekowi: słowem, miłością, sensem. Sens jest chlebem, który go utrzymuje w tym, co najwłaściwsze jego człowieczeństwu. Bez tego słowa, bez tego sensu, bez miłości znajdzie się w sytuacji, w której dalej żyć nie może, choćby opływał we wszelkie ziemskie dostatki. Któż z nas nie wie, że sytuacja "już dłużej nie wytrzymam" może się zjawić mimo nadmiaru dostatków?(...)A dalej, wiara chrześcijańska -już to powiedzieliśmy - opowiada się za tym, że to, czego nie widzimy, jest bardziej rzeczywiste niż to, co widzimy. Wiara jest przyznaniem prymatu temu, co niewidzialne, jako właściwej rzeczywistości, na której się opieramy, dlatego upoważnia nas do zajęcia spokojnej postawy wobec tego, co widzialne, z całą odpowiedzialnością wobec tego, co niewidzialne, jako prawdziwej podstawy wszystkiego." Cytat Benedykt XVI