Kategorie:
Według średniowiecznych legend, feniks powstał z popiołów, niebezpieczne smoki walczyły na śmierć i życie ze słoniami, a pelikan wydarł swoją pierś, aby wykarmić krwią pisklęta. Przynajmniej tak opisywano to w dawnych bestiariuszach.
Dziwne zwierzęta, mitologiczne i prawdziwe, są przedstawione i opisane na kartach starożytnych bestiariuszy. Bestiariusz lub Bestarium vocabulum to książka o zwierzętach z bogato zdobionymi, lśniącymi złotem i srebrem obrazami zwierząt i ptaków, rzadkich i pospolitych, mitologicznych, dobrych i niebezpiecznych. Ten ilustrowany tom, popularny w XII wieku w Afryce Północnej, na Bliskim Wschodzie, a zwłaszcza w Europie, zawierał nie tylko obserwacje i opisy świata zwierząt, ale także uczył średniowiecznych czytelników lekcji moralności.
Średniowiecze to okres bardzo religijny. W chrześcijańskim Zachodzie sądzono, że królestwo zwierząt i naturalny świat, stworzony przez Boga, daje instrukcje ludzkości. Uważano, że zwierzęta posiadają cechy nadane przez Boga, aby służyć jako przykład „dobrych praktyk” jakbyśmy to dzisiaj powiedzieli. Niektóre stwory symbolizują pewne ideały. Król zwierząt lew jest utożsamieniem Jezusa, a słoń był wzorem etycznego zachowania i uczciwości.
„Fizjolog" (co oznacza „historyk natury" lub "przyrodnik") to rękopis w języku greckim pisany przez nieznanego autora, pochodzący z II-IV wieku naszej ery. Dzieło przetłumaczono na łacinę w VII wieku, a następnie na wiele różnych języków w Europie i na Bliskim Wschodzie. W księdze opisano dziwne i cudowne zwierzęta, a także legendarne stworzenia poprzez nauki na temat etyki i moralności.
Poświęcono tam dużo miejsce stworzeniom z Afryki Północnej, a także ich wyimaginowanym cechom i nawykom. Każdemu zwierzęciu przypisano interpretację symboliczną i moralną. „Fizjolog" uważany jest za jedną z najbardziej popularnych i często kopiowanych książek po Biblii. Rzeczywiście, średniowieczna literatura i sztuka kościelna są w dużej mierze zależne od symboliki zwierząt.
Wiele bestiariuszy, które powstały później na podstawie kopii „Fizjologa” zawiera dodatkowe interpretacje i te późniejsze rękopisy były nie tylko religijne, ale prezentują inny opis świata, odpowiadający czasom, w których żyli ich twórcy. Bestiariusz islandzki opisuje lokalną faunę. Występuje tam na przykład mniej słoni, a więcej ptaków i fok, związanych z symboliką pożegnań. Opisano tam także wieloryby i syreny. Każde zwierzę, prawdziwe czy wyimaginowane, daje lekcję poprzez język symboliki. Zwierzęta są zarówno dobre i złe. W bestiariuszy napisano:
„Lew - król zwierząt, który ogonem zamiata swoje ślady, śpi z otwartymi oczami i boi się białych kogutów”. Słoń, najpopularniejszy bohater bestiariuszy uważany jest za czyste stworzenie, który współżyje tylko raz w życiu dla prokreacji, co odpowiada średniowiecznym ideałom.
Dzik był uważany za najbardziej dzikie ze wszystkich zwierząt, a smok za najbardziej niebezpieczne stworzenie i traktowany był jako śmiertelny wróg ludzi. Wiązano go z Antychrystem, który zabija myśliwych swoimi kłami. Kaban w tych opowieściach był lubieżny i żarłoczny ponad miarę, zjadał nawet trupy ludzi i małe dzieci.
Smoki są uważane za naturalnych wrogów słoni. Według średniowiecznych ludzi, dragony wybijają słonie bezlitośnie. Owijają się wokół ofiary i duszą, ale boją się ryku pantery i drzewa życia (Peridexion). W konarach ukrywają się bowiem gołębie, które również zagrażają smokom. Bestiariusze pozostają pięknymi, starożytnymi dziełami sztuki i literatury, które pokazują, przekonania i obawy mieszkańców średniowiecza, a także wyrażają ich poglądy na świat. Przekazują także bogactwo i znaczenie mitów kulturowych na temat dzikich zwierząt i dziwnych wyimaginowanych bestii.
Komentarze
W DYSKUSJI WYRAŻAM WŁASNE POGLĄDY KTÓRE NIE MAJĄ NA CELU NIKOGO OBRAZIĆ ,TYM NIEMNIEJ OBRAŻALSKIM WSTĘP DO DYSKUSJI SUROWO ZABRONIONY !!!
Los dał ludziom odwagę znoszenia cierpień.-Rzeczą człowieka jest walczyć, a rzeczą nieba – dać zwycięstwo.
Myślę, więc jestem...