Astronomowie wykryli powtarzający się sygnał radiowy z egzoplanety i gwiazdy, wokół której krąży, znajdującej się 12 lat świetlnych od Ziemi. Sygnał sugeruje, że planeta wielkości Ziemi może mieć pole magnetyczne, a być może nawet atmosferę.

Ziemskie pole magnetyczne chroni atmosferę planety, niezbędną do przetrwania życia, poprzez odbijanie cząstek energii i plazmy, które emanują ze Słońca. Znalezienie atmosfery wokół planet poza naszym Układem Słonecznym może wskazywać na inne światy, które potencjalnie mogłyby wspierać życie.

Naukowcy zauważyli silne fale radiowe emitowane przez gwiazdę YZ Ceti i krążącą wokół niej skalistą egzoplanetę, zwaną YZ Ceti b, podczas obserwacji za pomocą aieci teleskopów w Nowym Meksyku. Astrofizycy uważają, że sygnał radiowy powstał w wyniku interakcji między polem magnetycznym planety a gwiazdą. 

YZ Ceti to gwiazda typu czerwonego karła, znajdująca się w gwiazdozbiorze Wieloryba (Cetus), około 12 lat świetlnych od Ziemi. Jest to jedna z najbliższych gwiazd do naszego Układu Słonecznego, a także jedna z najbliższych gwiazd czerwonych karłów. Gwiazda ta jest słabo widoczna gołym okiem i ma mniej niż jedną trzecią masy Słońca oraz temperaturę powierzchniową około 3 500 stopni Celsjusza. YZ Ceti jest również znana jako Luyten 726-8 A oraz GJ 65 A.

Według ekspertów pola magnetyczne mogą zapobiegać kurczeniu się atmosfery planety i jej znacznemu zniszczeniu w miarę upływu czasu, gdy cząsteczki są uwalniane z gwiazdy i bombardują ją. Naukowcy twierdzą, że aby fale radiowe były wykrywalne na Ziemi, muszą być bardzo silne.

Planeta YZ Ceti b potrzebuje tylko dwóch ziemskich dni, aby zakończyć jeden obrót wokół swojej gwiazdy. Tymczasem najkrótszą orbitą w naszym Układzie Słonecznym jest planeta Merkury, której pełny obrót wokół Słońca zajmuje 88 ziemskich dni. Gdy egzoplaneta YZ Ceti b okrąża swoją gwiazdę, plazma gwiazdy zderza się z polem magnetycznym planety, odbija się i oddziałuje z polem magnetycznym gwiazdy. Wszystkie te reakcje energetyczne tworzą i emitują silne fale radiowe, które można znaleźć na Ziemi.

Badanie, szczegółowo opisując wyniki, zostało opublikowane w czasopiśmie Nature Astronomy.