Bioenergoterapia może być sposobem na odbudowę aury

Wielu bioenergoterapeutów zapytanych o to skąd bierze się w nich zdolność do leczenia innych odpowiada, że jest to jakaś siła, którą są w stanie kanalizować. Równie często mówią, że sesje lecznicze stanowią dla nich obciążenie a ilość seansów często wpływa na ich samopoczucie.

 

Nowoczesna nauka nie potrafi ustosunkować się do zagadnienia bioenergoterapii. Wygodniejsze jest negowanie zjawiska poprzez klasyfikowanie go na równi z hochsztaplerką. Jednak każdy, kto pamięta fenomen Kaszpirowskiego wie, że to działa i nikt nie wie do końca dlaczego.

 

Bioenergoterapeuci często zaznaczają, że skuteczność ich pomocy jest zależna od nastawienia pacjenta. Ponieważ ten typ terapii uważany jest za coś ostatecznego często z usług tego typu korzystają ludzie w beznadziejnej sytuacji, osoby, którym tak zwana medycyna zaleca modlitwy i przestaje podawać lecznicze specyfiki.

 

Zwykle są to już przypadki beznadziejne i to nie dlatego, że dany organizm toczy choroba nie do wyleczenia, głównie dlatego, że ktoś, przeważnie lekarz, stwierdza ile z danym schorzeniem przeżyjemy a dany pacjent słysząc coś takiego po prostu nastawia się na nieuchronne.

 

Bioenergoterapeuci mają jednak bardzo dużo sukcesów i nowoczesna medycyna nie umie ich wyjaśnić. Aby pokusić się o próbę zrozumienia jak działa tego typu leczenie konieczne jest wprowadzenie pojęcia aury. Jest to coś, co mają wszystkie żywe organizmy. Aura człowieka chorego w znacznym stopniu odbiega od aury zdrowego. Głównie objawia się to brakami w tym specyficznym polu ochronnym organizmów żywych.

 

Aura wskazuje na to jak wygląda nasza interakcja z wszechświatem. Jeśli jest zła pewnych elementów pola może brakować energoterapeuci są prawdopodobnie w stanie reperować te ubytki. Nie dzieje się to jednak bez skutków ubocznych.

 

Osoby zdolne do takich działań posiadają zwykle bardzo obszerną własną aurę a klajstrując ubytki chorych tracą własny potencjał, bo choroba stanowiąca dysfunkcję organizmu we wszechświecie musi być w jakiś sposób "uziemiona". Jest to zakłócenie wibracji, więc gdy hipotetyczny bioterapeuta leczy to ten stan nierównowagi wibracyjnej zostaje przekazany.

 

Dlatego właśnie stosowanie takich metod leczenia, jakie stosują bioenergoterapeuci obarczone jest dużym ryzykiem dla nich samych. Nie widać na horyzoncie możliwości jakiegokolwiek poznania tych mechanizmów w procesach naukowych, ale bez dwóch zdań osoby świadczące taką pomoc ludziom zasługują na szacunek i uwagę a ich metody i sukcesy są porównywalne o ile nie większe niż sukcesy nowoczesnej medycyny.