Czy Inkowie mieli technologię która zmieniała kamień w "plastelinę"?

W północnej części miasta Cusco, w Peru, znajduje się zabytkowy kompleks Sacsayhuaman. Słynie on z imponujących, wielkich kamiennych ścian złożonych z precyzyjnie dopasowanych wielobocznych głazów. Kamienny taras Sacsayhuaman, zbudowany z bloków ważących do 150 ton, jest jednym z największych konstrukcyjnych osiągnięć przedhiszpańskiej Ameryki. Jednak metoda, za pomocą której te ogromne kamienie zostały tak dokładnie dopasowane, pozostaje tajemnicą.

 

 

Według oficjalnych naukowych wyjaśnień, Inkowie stosowali metodę „zgadnij i sprawdź”. Kamień był odłupywany przy użyciu kamiennych narzędzi, a następnie ustawiany na miejscu. Jeśli nie pasował idealnie, był ponownie podnoszony i odłupywany, aż do osiągnięcia odpowiedniego kształtu. Jednak dla wielu naukowców ta teoria wydaje się mało prawdopodobna, biorąc pod uwagę masę kamieni i brak odpowiednich narzędzi znalezionych w pobliżu.

 

Dodatkową niewiadomą jest fakt, że historyczne źródła zaledwie kilka dekad po ukończeniu budowy Sacsayhuaman, twierdziły, że nie mają pojęcia, jak zbudowano te mury. Inkowie, których przybycie do regionu miało miejsce później, przyznali hiszpańskim konkwistadorom, że budowle te istniały długo przed nimi. To sugeruje, że mogła istnieć wcześniejsza cywilizacja, która była znacznie bardziej zaawansowana niż Inkowie, ale o której prawie nic nie wiemy, poza tym, że potrafili tworzyć budowle takie jak Sacsayhuaman.

 

Jedna z teorii na temat tych precyzyjnych konstrukcji ma swoje korzenie w lokalnych legendach. Zgodnie z nimi, starożytni mieszkańcy Peru posiadali płyn pochodzący z roślin, który był zdolny do zmiękczania kamieni. W 1983 roku, katolicki ksiądz stwierdził, że użył tej techniki do zmiękczenia kamienia, ale nie potrafił odtworzyć procesu, który sprawiłby, że kamień stanie się ponownie twardy. Choć ta teoria jest kontrowersyjna, na niektórych kamieniach w Sacsayhuaman są ślady sugerujące, że kamienie mogły być ukształtowane w stanie plastycznym.

 

Takie struktury jak te w Sacsayhuaman pokazują, że nasza wiedza na temat historii jest niepełna. Bez względu na to, jak starożytni budowniczowie z Peru zdołali zbudować te kamienne tarasy, ich osiągnięcia są zdumiewające. Czy rzeczywiście użyli roślinnego płynu do zmiękczania kamieni? Czy była to po prostu niezwykle precyzyjna praca z użyciem kamiennych narzędzi? Czy może istniała nieznana nam technologia, którą wykorzystali? Ta tajemnica wciąż nie jest rozwiązana, ale z pewnością zasługuje na dalsze badania.