Czy potwierdzenie, że świat jest symulacją spowoduje, że wszystko straci sens?

Czy nasz wszechświat jest symulacją stworzoną przez wysoce zaawansowaną cywilizację? Ten pomysł nie jest nowy i od dawna jest przedmiotem debaty naukowców. Ale co się stanie, jeśli naprawdę dowiemy się prawdy?

Rich Terrill, informatyk z Laboratorium Napędu Odrzutowego NASA, wierzy, że wszechświat, w którym żyjemy, może być symulacją stworzoną przez sztucznie inteligentnych mieszkańców. Jest przekonany, że żyjemy zaledwie o jedno pokolenie od tych "bogów", którzy tworzą takie wszechświaty.

Podobne zdanie ma matematyk, filozof i fizyk Nick Bostrom z Uniwersytetu Oksfordzkiego. Jego pogląd wywodzi się z „zasady kopernikańskiej”, która głosi, że nasza planeta nie jest niczym szczególnym. Jego zdaniem, jeśli kosmici lub ludzie z przyszłości stworzyli jedną wirtualną Ziemię za pomocą superkomputera, nie ma powodu, dla którego nie mogliby stworzyć ich miliona.

Astronom z Harvardu, Abraham Loeb, zastanawia się, co by się stało, gdybyśmy dowiedzieli się, że nasza "rzeczywistość" nie jest prawdziwa. Jego zdaniem, w takim przypadku wszystko straciłoby sens. Prawa, zasady, system - wszystko natychmiast zacznęłoby się załamywać, co doprowadziłoby do dezintegracji społeczeństwa.

Preston Greene, profesor filozofii na Uniwersytecie Technologicznym Nanyang w Singapurze, twierdzi, że odkrycie, że nasz wszechświat jest symulacją, mogłoby zakończyć grę. Sugeruje, że naukowcy powinni zachować ostrożność, próbując potwierdzić lub obalić teorię symulacji.

To, jak rozważamy koncepcję "stwórcy" symulowanego wszechświata, zbliża współczesną naukę do teologii. Nowe teorie naukowe przybliżają nas do najwcześniejszych wyobrażeń ludzkości o świecie, w którym stwórca czuwa nad nami spoza wszechświata. Dlaczego nas stworzył, możemy tylko zgadywać. Ale, jak zauważają niektórzy naukowcy, może lepiej będzie, jeśli nigdy nie zrozumiemy prawdziwej natury naszej rzeczywistości.

Czy "całe życie to gra"? Jeśli tak, to kiedy znajdziemy sposób na potwierdzenie tej teorii, gra może się skończyć. W końcu żaden mecz nie ma sensu bez finału. Ale czy jesteśmy gotowi na taki finał? Czy chcemy zakończyć tę grę i odkryć, co kryje się za kurtyną naszej percepcji? Tylko czas pokaże.