Czy starożytne ludy posiadały zapomnianą przez nas technologię do obróbki kamienia ?

Czy to możliwe, że niezliczone megalityczne budowle umiejscowione na całym świecie, zostały zbudowane przy pomocy utraconej przez nas technologii? Co jeśli w bardzo odległej przeszłości, tysiące lat temu, starożytne kultury z Ameryki Południowej, Azji, Afryki i innych części świata, posiadały starożytną metodę, która pozwalała im na transport, cięcie i formowanie megalitycznych kamieni wedle ich woli ?

 

 

 

Istnieje wiele miejsc na całym świecie, których początki są niewytłumaczalne. Wśród nich warto wspomnieć takie budowle jak Stonehenge, Piramidy w Gizie, Ollantaytambo, Puma Punku i Sacsayhuaman. We wszystkich tych lokacjach, starożytni ludzie znacząco przewyższyli nawet i dzisiejsze osiągnięcia techniki, która ma przecież być wyznacznikiem naszego rozwoju.

Stąd też bierze się pytanie, czy to możliwe, że starożytne kultury w Peru i Boliwii miały dostęp do "technologii", która pozwoliła im na obróbkę kamieni i choćby zmiękczanie ich tak jak gliny? Według wielu badaczy, takich jak Jan Peter de Jong i Christopher Jordan Jezus Gamarra, niektóre granitowe ściany w Cuzco wskazują na to, że kamienne bloki były ogrzewane do bardzo wysokiej temperatury. Ten "zapomniany" proces zeszklił powierzchnie bloków przekształcając je w olbrzymie konstrukcje o szklanych i gładkich bokach.

Na podstawie tych i innych obserwacji obaj badacze stwierdzili, że "starożytni ludzie" posiadali zaawansowane urządzenie, które pozwoliło im stopić kamienne bloki, które zostały następnie umieszczone na swoim miejscu i pozostawione do ostygnięcia obok innych już twardych, wielokątnych bloków. Całość tego procesu tworzy jednak niezwykłą zagadkę, która wymyka się racjonalnemu zrozumieniu po dziś dzień.

 

Nie da się ukryć, że bardzo trudno w to wszystko uwierzyć. Szczególnie, że wszystko to miało zostać osiągnięte tysiące lat temu. Jednak wcześniej wspomnieni naukowcy wierzą, że nie tylko kultury w starożytnym Peru i Boliwii posiadają technologię topienia kamienia, a dowody na stosowanie podobnej metody można znaleźć na całym świecie. Jeśli starożytni, rzeczywiście, posiadali zdolność do zmiękczania kamieni bądź nawet ich topienia, to z pewnością wyjaśniałoby to niezliczoną ilość niezwykle podobnych do siebie starożytnych budowli należących nie tylko do Inków i kultur inkaskich ale również Majów, Azteków i Olmeków.

Ponadto, ważne jest aby wziąć pod uwagę, że wiele ze starożytnych miejsc bytowania kultury inkaskiej jest zaopatrzonych w kamienne mury które mają często od 12 do 13 kątów prostych na ich widocznej powierzchni. Problem ten prezentuje się jeszcze ciekawiej, biorąc pod uwagę fakt, że nawet przy dzisiejszej bardzo zaawansowanej technologii, inżynierowie i architekci zwyczajnie nie są w stanie osiągnąć takiego samego efektu jak w przypadku Sacsayhuaman.

Oczywiście należy pamiętać, że mówimy tu o czasach odległych o tysiące lat i w czasie gdy wiele z funkcjonujących dziś spekulacji brzmi niesamowicie, to potwierdzenie ich w praktyce może się okazać bardzo trudne, jeśli nie niemożliwe. Nie ma więc co się dziwić, że zagadka megalitycznych bloków to jeden z największych problemów dzisiejszych historyków. Nie tylko ze względu na to że nie mogą oni znaleźć na nią ostatecznego rozwiązania, ale głównie dlatego, że prawda może znacząco podkopać ich "oficjalną wersję".