Czy Wszechświat może myśleć? Fizycy zaskakują nową teorią!
Image

Kilka dni temu na platformie YouTube pojawił się intrygujący film autorstwa Sabine Hossenfelder, niemieckiej fizyk teoretycznej i cenionej popularyzatorki nauki. W swoim materiale porusza ona pytanie: czy Wszechświat jest zdolny do myślenia? Dla wielu może to brzmieć jak temat z pogranicza mistycyzmu, jednak Hossenfelder, znana z rzeczowego i opartego na faktach podejścia, analizuje to zagadnienie z perspektywy fizyki.
Na wstępie warto zastanowić się, czym jest myślenie lub świadomość. Choć definicje te są przedmiotem intensywnych debat, powszechnie uważa się, że myślenie wiąże się z przetwarzaniem informacji. Aby to było możliwe, niezbędna jest transmisja informacji w określonej strukturze.
Zgodnie z teorią względności Einsteina, informacja nie może być przesyłana szybciej niż z prędkością światła. To fundamentalne ograniczenie wpływa na każdą strukturę zdolną do myślenia. Jeśli dana struktura jest zbyt duża, czas potrzebny na transmisję informacji byłby tak długi, że proces myślenia stałby się nieefektywny lub wręcz niemożliwy.
Z drugiej strony istnieje również dolna granica dla struktur myślących. Najmniejszą jednostką zdolną do przechowywania informacji może być cząstka elementarna. Jednak ze względu na szum środowiskowy i niestabilność takich układów, efektywne przechowywanie i przetwarzanie informacji wymaga struktur znacznie większych niż pojedyncze atomy. To może tłumaczyć, dlaczego istoty myślące, takie jak ludzie, istnieją w określonym zakresie skali wielkości.
Biorąc pod uwagę powyższe ograniczenia, idea myślącego Wszechświata wydaje się mało prawdopodobna. Jednak Hossenfelder zwraca uwagę na pewne luki w tym rozumowaniu.
Po pierwsze, choć prędkość światła ogranicza ruch informacji w przestrzeni, sama przestrzeń nie jest jednorodna. Teoretycznie mogą istnieć tzw. tunele czasoprzestrzenne, które łączą odległe punkty w kosmosie, skracając drogę, jaką musi przebyć informacja. Choć nie mamy dowodów na istnienie takich struktur, nie można wykluczyć, że Wszechświat jest nimi przesiąknięty na mikroskopijną skalę, co mogłoby umożliwić szybszą transmisję informacji.
Po drugie, teoria względności nie wyklucza istnienia cząstek poruszających się szybciej niż światło, zwanych tachionami. Jeśli takie cząstki istnieją, mogłyby one stanowić podstawę dla “układu nerwowego” Wszechświata, umożliwiając mu przetwarzanie informacji w sposób, który obecnie jest poza naszym zrozumieniem.
Mimo że prawa fizyki nie wykluczają całkowicie możliwości istnienia myślącego Wszechświata, pozostaje pytanie, czy taka świadomość miałaby jakikolwiek wpływ na nas lub czy my moglibyśmy ją w jakikolwiek sposób dostrzec. Nawet jeśli Wszechświat posiadałby zdolność myślenia, jest mało prawdopodobne, aby nasze istnienie miało dla niego znaczenie, ani żeby jego myśli wpływały na nasze życie.
Analiza Sabine Hossenfelder pokazuje, że choć koncepcja myślącego Wszechświata wydaje się na pierwszy rzut oka mistyczna, można ją rozważać w kontekście współczesnej fizyki. Ograniczenia związane z prędkością transmisji informacji oraz minimalną wielkością struktur przetwarzających dane sugerują, że myślenie na skalę całego Wszechświata jest mało prawdopodobne. Jednak teoretyczne możliwości, takie jak tunele czasoprzestrzenne czy tachiony, otwierają drzwi do dalszych spekulacji na ten temat.
- Dodaj komentarz
- 1644 odsłon