Czym był Aton, słoneczny Bóg faraona Echnatona?

Kategorie: 

Źródło: Neoclassicism Enthusiast (Wikipedia)

Jedną z najciekawszych postaci, starożytnego świata, jest faraon Echnaton. Władca, nazywany później królem Heretyków, bywa przedstawiany w bardzo nieludzki sposób. Jego wydłużona czaszka i dziwny wygląd były uwieczniane na wielu rzeźbach i posągach z tego okresu. Jego żona, królowa Nefretete, ich córka Meritaten i jego syn z innej żony, Tutenchamon, dzielili z nim te osobliwe cechy wyglądu.

 

Fakt iż Echnaton i jego żona są tak słynnymi postaciami w historii, jest niejako ironią losu. Następca Echnatona, Tutenchamon, próbował wymazać wszelkie ślady po swoim ojcu. Jego istnienie odkryto dopiero wraz z odkryciem miasta Amarna w XIX wieku n.e. Wówczas odkryto, że Tutenchamon nazywał się Tutankhaten, ale wyrzekł się imienia nadanego mu przez ojca, kiedy wstąpił na tron.

Odrzucenie było prawdopodobnie spowodowane szokującą rewolucją religijną przeprowadzoną przez jego ojca. Faraon Echnaton poprowadził rewolucję przenosząc stolicę z Teb do miasta o nazwie Achetaton, później znanego jako Amarna. On i Nefretete, próbowali nawrócić cały Egipt na kult jednego bóstwa, Atona będącego personifikacją tarczy słonecznej. Była to jedna z najwcześniejszych form monoteizmu w świecie, w którym politeizm był normą.

 

To właśnie w tym okresie, powstały najdziwniejsze dzieła sztuki w historii egiptu. Posągi z tego okresu, przedstawiały faraona we wręcz karykaturalnej postaci. Co jeszcze dziwniejsze, w niektórych przypadkach niemożliwe jest ustalenie, czy postacie są płci męskiej, czy żeńskiej. Ich wygląd jest tak dziwny, że niektórzy badacze sugerowali, że rodzina królewska cierpiała na zaburzenie genetyczne zwane zespołem Marfana.


Wielki hymn Atona

Teorie dotyczące starożytnych astronautów sugerują, że były to oznaki ich pozaziemskiego pochodzenia. Do tej pory, nie odnaleziono mumii po Echnatonie i Nefretete, więc nie sposób udzielić jasnej odpowiedzi na tą zagadkę. Pewną wskazówką, jest natomiast postać boga którego czcili. Zachowany tekst, zwany Hymnem Atona, opisywał Atona jako wszechobecnego stwórcę całej natury, przybierającego miliony form, a nie tylko postać Słońca. W jednej z zachowanych opowieści o tym bogu, zachowały się nawet wzmianki o królu Amenemhacie I, który po śmierci został zabrany do nieba i połączył się z Atonem.

„Ludzie spali jak zabici; teraz wznoszą ręce w chwale, ptaki latają, skaczą ryby, rośliny kwitną i zaczyna się praca. Aten stworzył syna w łonie matki, nasienie w człowieku i zrodził całe życie. Wyróżnia rasy, ich natury, języki i skóry oraz zaspokaja potrzeby wszystkich. Aten stworzył Nil w Egipcie i deszcz, jak niebiański Nil, w obcych krajach. Ma milion form w zależności od pory dnia i miejsca, z którego jest widziany; a jednak jest zawsze taki sam”.

Podobieństwo do tekstów biblijnych jest tu widoczne na pierwszy rzut oka, co zauważył już słynny Zygmunt Freud w dziele Mojżesz  i monoteizm. Freud wierzył, że Mojżesz, co w języku egipskim oznacza „dziecko”, mógł być Egipcjaninem wyznającym kult Atona. W rzeczywistości mógł to być Tutmozis, który zniknął z zapisów historycznych, pojawiając się ponownie jako biblijny Mojżesz.

 

W przedstawieniach Atona, bardzo często opisywano go jako dysk, który świecił oślepiającym blaskiem i błogosławił rodzinę królewską, dzieląc się z nią boskim statusem i wiedzą. Uczeni głównego nurtu twierdzą, że Aton był po prostu przykładem kultu solarnego mimo że zapisy sugerują, że według samego Echnatona był bogiem miłości, który troszczył się o wszystkie narody świata. Zwolennicy teorii o starożytnych astronautach, dopatrują się w tych przekazach czegoś więcej. Uważają, że słoneczny dysk Atona, mógł być opisem pojazdu wykorzystywanego przez obcą cywilizację, do poruszania się po naszej planecie.

Istnieją zresztą analogiczne opowieści o błyszczących dyskach. Najlepszym tego przykładem są podania z Ameryki Południowej, która oficjalnie nie miała kontaktu ze starożytnym Egiptem. Według podań ustnych obecnych w wielu cywilizacjach epoki prekolumbijskiej odejście Wirakoczy, a więc wielkiego stwórcy i nauczyciela, jest opisywane jako wielki blask, większy niż Słońce.

 

Czy zatem przesadą byłoby stwierdzić, że Echnaton był istotą pokroju Wirakoczy i zdecydował się stosować swoją wiedzę, dla dobra cywilizacji Egiptu? Współcześni historycy uważają że był to zaledwie krótki epizod w historii starożytnego Egiptu, a sam Echnaton próbował odebrać władzę kapłanom, którzy stali się zbyt potężni i skorumpowani. Prawda na ten temat, została niestety wymazana z kart historii.

 

Ocena: 

5
Średnio: 5 (1 vote)
loading...

Skomentuj