Kategorie:
Tajemnicze olbrzymy towarzyszące ludziom na całym świecie miały wiele imion. Biblia określa ich mianem Nefilim, w irlandzkich mitach nazywa się ich Fomorianami, Komanczowie, Manci i wiele innych plemion obu Ameryk a nawet starożytni Sumerowie nazywali ich Bogami. Jednak co jeśli okazałoby się, że znany chyba wszystkim odkrywca Ferdynand Magellan, znalazł żyjących gigantów, których to nazwał Patagonami.
Istnienie tych tajemniczych istot, znanych jako Patagoni lub giganci z Patagonii, po raz pierwszy ujrzało światło dzienne w 1520 roku, kiedy Ferdynand Magellan i jego załoga dostrzegła ich podczas rejsu wzdłuż wybrzeża Ameryki Południowej. Na życzenie Magellana podjęli oni próbę porwania dwójki z Patagonów, jednak z powodu nagłego sztormu, stracili oni życie i wylecieli za burtę. Jednak wbrew pozorom nie musieli być to wcale biblijni giganci, a Magellan i jego załoga mogli natknąć się na plemie Tehuelche.
Biorąc pod uwagę dość duży wzrost członków tego plemienia oraz fakt, że Hiszpanie nie należeli do najwyższych ludzi ówczesnej epoki nie wykluczone, że zeznania Magellana zgodnie z którymi byli oni przynajmniej dwukrotnie wyżsi niż przeciętny człowiek nie były wcale kłamstwem. Fakty są jednak takie, że o ile rzeczywiście chodziło o plemie Tehuelche to szacunki Hiszpana dające im od 3,5 do 4,5 metrów wzróstu nie mają racji bytu. Giganci z Patagonii zostali jednak zagadką na wiele lat, a każda z kolejnych wypraw nie odnalazła niczego co przypominało choćby w najmniejszym stopniu to co widział Magellan i jego załoga.
Czy oznacza to, że relacje o ogromnych mieszkańcach Patagonii były jedynie elementem propagandy mającym za cel odegnać wszelkich kolonizatorów z innych państw? A może giganci zwyczajnie emigrowali wgłąb kontynentu, a plemie Tehuelche napłyneło dopiero później na opuszczone przez nich tereny? Niestety, ale nie dysponujemy wystarczającą ilością informacji by można byłoby robić cokolwiek poza gdybaniem.
Komentarze
εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος ουτος ην εν αρχη προς τον θεον
Los dał ludziom odwagę znoszenia cierpień.-Rzeczą człowieka jest walczyć, a rzeczą nieba – dać zwycięstwo.
Skomentuj