Spędzaj czas na łonie natury. Tam nie ma domów, ulic, samochodów, tłumów ludzi, nowoczesnych wynalazków. Tam możesz otworzyć się na naturalne doświadczenie. Uświadamiasz sobie przemijanie, zmienność wszystkiego. Przestajesz się chwytać i przywiązywać.

Faktem jest, że ludzie umierają. Nasi bliscy odejdą, również my sami. W kulturze jest wielki hałas. W naturze możesz znaleźć ciszę. Oczywiście da się ją odkryć w swoim wnętrzu, ale natura wspiera cię i łatwiej jest ją odszukać. Tu, wśród drzew, ptaków, traw itd. uświadamiasz sobie swój boski, duchowy, świadomy potencjał. Odkrywasz, że nie umierasz - że to, co nazywamy duchem, pomimo powszechnej zmienności świata zewnętrznego, nie przemija, nie kończy się. Odłącza się od ciała i trwa dalej. To jest naturalne odkrycie. Każdy człowiek ma do niego prawo.

Dzięki kontaktowi z przyrodą połączysz się z naturalnymi rytmami. Nie zapominaj jednak, nigdy o tym nie zapominaj, że poza ciałem istnieje jeszcze energia. Naucz się ją wyczuwać, postrzegać, odbierać jej impulsy, rozróżniać pięć eterycznych świateł - żółte, niebieskie, czerwone, zielone i białe. Lama Tenzin Wangyal Rinpocze, gdy był dzieckiem przyjętym do klasztoru bon (teraz żyje jako świecki mistrz) otrzymał od swojego nauczyciela instrukcję, by poszedł do przyrody (tam było niewiele miejsc do spacerowania) i znalazł siebie.

Idź i znajdź siebie. Możesz to zrobić. Idź w blisko położone miejsce, gdzie spotkasz drzewa i inne naturalne elementy środowiska, i znajdź siebie samego. Uda ci się. Możesz wychodzić z takim nastawieniem. Zaczniesz otwierać się na ducha i jego prawdę, wiedzę o życiu przed życiem i po śmierci. W taki właśnie naturalny sposób osiągają poznanie szamani.

Czytają z natury jak z otwartej księgi. Są tam różne akapity: o reinkarnacji, o stanie przejściowym (bardo), o ciałach subtelnych, o uzdrawianiu i wiele więcej. Sam możesz to znaleźć i czytać. Nikt nie musi cię niczego na ten temat uczyć i niczego ci udowadniać. Kontakt z naturą jest tym, czego potrzebujemy. Mamy bliski kontakt z kulturą, ale kulturę wytworzył człowiek. Jest równie ograniczona, jak jego własne pojęcia o świecie i nawyki. W naturze masz zawsze świeże doświadczenie. My nudzimy się kulturą. Ale żyjemy w niej, jakbyśmy mieli nigdy nie umierać.

Śmierć nasza i bliskich, niewiedza z nią związana to wystarczające powody, by uzdrowić swoją relację z naturą i znaleźć dzięki jej wsparciu siebie takimi, jakimi jesteśmy - bez zafałszowania, jakie kreują systemy myślowe czy religijne.