Irański naukowiec twierdzi, że wynalazł maszynę do przewidywania przyszłości

A ja opracowałem naukową metodę przewidywania kaca z 12 godzinnym wyprzedzeniem. Dokładność wynosi 40% ;-D

Ujawnię teraz nieprawdopodobną metodę przewidywania dnia np., za 10 lat: 12 kwietnia 2023 r., środa.

[ibimage==17190==Oryginalny==Oryginalny==self==null]taka ciekawostka przyrodnicza ,fotka z chronowizora :-) 

Ludzie bardzo lubią się chlubić w wymyślaniu nowych rzeczy, niestety zapominają, że jest tylko jeden Stwórca i Jemu należy się wszelka chwała. Każdy ludzki wynalazek wzoruje się na czymś co już istnieje w przyrodzie. Zazwyczaj są to bardzo oczywiste analogie jak pomiędzy ptakiem i samolotem, a czasem analogia zostaje odkryta dopiero po jakimś czasie. Tym tematem dzisiaj chciałbym się zająć.



Podawanym w podręcznikach twórcą pierwszego modelu silnika elektrycznego jest Michael Faraday. Wydawać by się mogło że takie coś nigdy w przyrodzie wcześniej nie istniało. Jednak okazało się, że silnik elektryczny już ktoś, a właściwie Ktoś wcześniej stworzył. Było to dawno temu, kiedy powstawał świat.  I to nie byle jaki silnik tylko idealnie skonstruowany i niesamowicie wydajny. Niedościgniony wzór dla konstruktorów, jeden z przykładów naturalnego silnika:



Escherichia coli (pałeczka okrężnicy) jest jednokomórkowym cylindrycznym organizmem żyjącym powszechnie w naszych jelitach.

Układ napędowy (flagellum) bakterii składa się z 3 elementów:

rotacyjnego silnika protonowego o odwracalnym ciągu osadzonego w ścianie komórkowej (jego wewnętrzna część umieszczona jest w cytoplazmie, zewnętrzna w zewnętrznej błonie komórkowej); krótkiego haczyka (kątnika), który pełni funkcję elastycznego łącza; długiej spiralnej wici.

Napęd do wici dostarczają każdej bakterii molekularne silniki w liczbie od 4 do 6, bo tyle ich zazwyczaj posiada E. coli, napędzane strumieniem protonów. Obroty generowane są pomiędzy statorem sztywno osadzonym w ścianie komórkowej (peptydoglikanowej) a rotorem połączonym z wicią. Silnik jest napędzany przez strumień protonów (jonów wodoru) płynących z zewnątrz do wnętrza bakterii (z wyjątkiem bakterii morskich i bakterii żyjących w wysokim pH, które zamiast protonów używają jonów sodu). Źródłem energii jest międzymembranowy potencjał elektryczny — gradient elektro-dodatni, tzw. gradient chemiosmotyczny ΔμH+.



Brzmi to dość skomplikowanie ale najważniejsze w tym jest to, że jest to przykład mechanizmu nieredukowalnie złożonego. Tym co to znaczy zajmę się za chwilę, a teraz kolejne przykłady nanoinżynierii wprost spod rąk Pan Boga:

Replikacja DNA

http://www.youtube.com/watch?v=4jtmOZaIvS0&feature=player_embedded

 

Silnik do produkcji ATP

http://www.youtube.com/watch?v=9kP79bTd5aA&feature=player_embedded

Mechanizm rozwijania DNA

http://www.youtube.com/watch?v=EYGrElVyHnU&feature=player_embedded

Nieredukowalnie złożonym jest dany układ stanowiący NIEREDUKOWALNY RDZEŃ. Jest to układ nie posiadający elementów nadmiarowych ( redundantnych ), to znaczy takich, które można by usunąć bez szkody dla prawidłowego funkcjonowania tego układu. Na przykład: samochód napędzany benzyną bez dwóch, czy trzech świec z czterech potrzebnych będzie jakoś funkcjonował. Natomiast silnik benzynowy pozbawiony wszystkich czterech świec nie odpali. (obszerny materiał na ten temat tutaj) Cechą układu nieredukowalnie złożonego jest niemożliwość jego powstania w wyniku ewolucji.



Wszystkie elementy układu musiały powstać w jednym czasie, a każdy z nich jest uzależniony od innego. Niektóre trucizny wykorzystują ten mechanizm, uszkadzając jeden element można doprowadzić do śmierci całego organizmu. Oczywiście są ludzie, którzy do śmierci będą bronić "przypadku" mimo tego, że nie potrafią zaproponować "drogi ewolucyjnej" takiego np. mechanizmu kopiowania DNA. Dawkins który mówi o sobie, że pochodzi od małpy zwykł twierdzić, że lepsze pół skrzydła niż żadne. Tylko ciekawe jak wygląda działające pół silnika?



Zadziwiające jest, że ludzie, którzy na co dzień mają do czynienia z jakąś formą twórczości, jako sami twórcy bądź konsumenci, wierzą w to, że silnik w samochodzie został wymyślony przez jakiegoś inżyniera i wykonany przez technika w fabryce, równocześnie wierzą, że taki np. silnik do produkcji ATP, który jest idealnie zaprojektowany do swojej funkcji powstał przypadkiem..



Czy zauważyliście, że KAŻDY organizm jest idealnie zaprojektowany? Nie tylko organizm, układ słoneczny, system obiegu wody na ziemi, zależności ekosystemu, można tak wymieniać długo. Matematycznie jest do udowodnienia, że dysponując wystarczającą ilością czasu wszystko jest możliwe. Ok zgodzę się, ale ja chciałbym zobaczyć te nieudane projekty, przecież na każdy udany projekt musi przypadać dziesiątki, setki, miliony nieudanych projektów. Następcy Faradaya nie zrobili od razu działającego silnika, bracia Wright nie od razu wzbili się w powietrze. Konstruktorzy się mylą, a co dopiero "przypadek". Matematyka pokazuje, że im coś jest bardziej skomplikowane tym szansa na sukces jest mniejsza. A taka "ewolucja" nigdy się nie myli, wszytko idealnie działa. Zwróćcie uwagę na to jak bardzo zwodnicza jest ta nauka, robi z ewolucji boga. Ewolucyjnemu przypadkowi są przypisywane cechy które należą się TYLKO PANU BOGU - idealna precyzja i nieomylność. W teorii ewolucji nie tylko chodzi o spór na temat "dowodów naukowych", najgorsza jest zmiana w sposobie myślenia i jej wpływ na postrzeganie świata. Ta zwodnicza nauka podstępnie odbiera chwałę Panu Bogu i rozdaje ją gdzie tylko się da.



Propaganda main streamowa przedstawia kreacjonizm jako głupotę, która jest zarezerwowana tylko dla "naiwnych" ludzi wierzących w Boga. Tylko kto tutaj jest naiwny?



"(19) Napisane jest bowiem: Wytracę mądrość mędrców, a przebiegłość przebiegłych zniweczę. (20) Gdzie jest mędrzec? Gdzie uczony? Gdzie badacz tego, co doczesne? Czyż nie uczynił Bóg głupstwem mądrości świata? (21) Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawić wierzących. (22) Tak więc, gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, (23) my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, (24) dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. (25) To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi. (26) Przeto przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Niewielu tam mędrców według oceny ludzkiej, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych. (27) Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć; (28) i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone, i to, co nie jest, wyróżnił Bóg, by to co jest, unicestwić, (29) tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga. (30) Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem, (31) aby, jak to jest napisane, w Panu się chlubił ten, kto się chlubi. " (1 Kor 1)

 

 

Czytelniku zdaj sobię sprawę, że wszystko co tworzymy jest na Pana Boga chwałę, my nic sami nie możemy, nic nowego nie wymyślamy. Dziękuj Panu Bogu za swój talent i wiedzę. Dziękuj Panu Jezusowi za to że dla Niego i przez Niego świat powstał.





Pozdrawiam.

http://zjawa.nowyekran.pl/post/90895,cz-4-kto-jest-tworca-silnika

 

[ibimage==17191==400naszerokosc==Oryginalny==self==null]

Silnik protonowy bakterii Escherichia coli robi ostatnio oszałamiającą karierę często pojawiając się w literaturze kreacjonistycznej jako przykład systemu nieredukowalnie złożonego. Przykład ten spopularyzował amerykański biolog molekularny, Michael Behe w swojej bestsellerowej książce Darwin’s Black Box. [1] Dzieje się tak ze względu na intuicyjne narzucającą się analogię tego systemu z wytworami ludzkiej technologii oraz na niezwykłe wyrafinowanie jego funkcjonowania i budowy, dzięki czemu niektórzy naukowcy nazywają bakteryjny silnik protonowy “najbardziej wydajną maszyną świata”. Nic dziwnego, że ta molekularna maszyna stała się wręcz maskotką ruchu teorii inteligentnego projektu.

[ibimage==17192==400naszerokosc==Oryginalny==self==null]

Nanotechnologia w praktyce

Escherichia coli (pałeczka okrężnicy) jest jednokomórkowym cylindrycznym organizmem żyjącym powszechnie w naszych jelitach. Swoją nazwę zawdzięcza austriackiemu lekarzowi — Theodorowi Escherichowi — który po raz pierwszy zaobserwował ją i opisał. W normalnych warunkach jest to organizm symbiotyczny, ponieważ wnosi pewien wkład w nasze odżywianie się: rozkłada w jelitach niektóre białka (m.in. kolagenowe) do stanu, w którym mogą być one wchłonięte przez ścianki jelit (oczywiście samemu się przy tym posilając).

Twór ten waży tylko około 1 pikograma, czyli jedną bilionową cześć grama (1 pikogram (pg) = 10-15 kilograma) z czego około 70 procent stanowi woda i przypomina krótki walec średnicy jednego mikrometra (jedna tysięczna milimetra, 1 mikrometr (μm) = 10-6 m) i długości około dwóch mikrometrów.

Niektóre szczepy posiadają narządy lokomocyjne i potrafią się poruszać, niektóre zaś nie. Kiedy bakterie wyposażone w systemy lokomocyjne rozmnażają się w bogatym w pokarm środowisku (takim jak roztwór soli z dodatkiem mieszanki aminokwasów i cukrów) potrafią one w czasie jednej sekundy przepłynąć odległość równą około 30-40 długościom swojego ciała (nie licząc długości wici). [3] Ruch ten odbywa się zasadniczo w osi długiej ciała bakterii, ale odcinki ruchu prostolinijnego są przerywane nagłymi zwrotami, zwykle o ponad 60-90 stopni. Przerwy w ruchy prostolinijnym zdarzają się u E. coli średnio co 10 sekund.

Ruch umożliwia bakterii skorelowana praca zestawu silników, każdy o średnicy tylko 45 nanometrów (cztery milionowe części milimetra) i wysokości 60 nanometrów (1 nanometr (nm) = 10-9 m). Każdy silnik porusza długą, spiralną wić, kilkakrotnie dłuższą od ciała bakterii. Bakteria posiada zespół czujników biochemicznych (chemoreceptorów), rejestrujących różnice stężenia pokarmu w otoczeniu. Kierując się wskazaniami tych sensorów, bakteria może modulować pracę silników kierując się dzięki temu w obszar bogatszy w odżywcze składniki. Oprócz chemoreceptorów, silników i wici, standardowe wyposażenie E. coli stanowią “prędkościomierz” i “skrzynia biegów”, pozwalająca na różne tryby pracy silnika.

Układ napędowy (flagellum) bakterii składa się z 3 elementów:

rotacyjnego silnika protonowego o odwracalnym ciągu osadzonego w ścianie komórkowej (jego wewnętrzna część umieszczona jest w cytoplazmie, zewnętrzna w zewnętrznej błonie komórkowej);

krótkiego haczyka (kątnika), który pełni funkcję elastycznego łącza;

długiej spiralnej wici.

Obserwacje nad pałeczką jelitową Salmonella typhimurium, należącą do tej samej rodziny co bakteria Escherichia coli, wykazały, że kątnik jest strukturą elastyczną, zbudowaną z jednakowych elementów białkowych o masie cząsteczkowej 42 000, natomiast wić jest praktycznie sztywnym tworem przypominającym, pod względem kształtu, spiralę korkociągu. Jeden zwój sprali ma długość dwóch mikrometrów, czyli długość ciała bakterii, a długość całej wici jest 8-10 razy większa od długości ciała bakterii. [4] Średnica zwoju wynosi około 0,2 mikrometra, zaś grubość wici 0,02 mikrometra (20 nm). Wić zbudowana jest z białka zwanego flagelliną. Na jeden zwój spirali wici przypada około pięciu tysięcy cząsteczek flagelliny.

Napęd do wici dostarczają każdej bakterii molekularne silniki w liczbie od 4 do 6, bo tyle ich zazwyczaj posiada E. coli, napędzane strumieniem protonów. Obroty generowane są pomiędzy statorem sztywno osadzonym w ścianie komórkowej (peptydoglikanowej) a rotorem połączonym z wicią. Silnik jest napędzany przez strumień protonów (jonów wodoru) płynących z zewnątrz do wnętrza bakterii (z wyjątkiem bakterii morskich i bakterii żyjących w wysokim pH, które zamiast protonów używają jonów sodu). Źródłem energii jest międzymembranowy potencjał elektryczny — gradient elektro-dodatni, tzw. gradient chemiosmotyczny ΔμH+. [5]

Jak każdy techniczny silnik elektryczny, tak i silnik bakteryjny posiada rotor, stator i łożyska (zob. rys. 2). Ośka (wał napędowy), ustawiona pionowo do powierzchni błony komórkowej, zabudowana jest pomiędzy dwie sąsiadujące membrany w błonie komórkowej. Środkowa membrana spełnia rolę dialektyka (izolatora) kondensatora, który naładowany jest na zewnątrz dodatnio, a wewnątrz — ujemnie. Powstające przy tym napięcie elektryczne wynosi 0,2 wolta. W odróżnieniu od innych molekularnych maszyn napędzanych hydrolizą ATP (adenozynotrójfosforanu), bakteryjny silnik napędzany jest bezpośrednio przez gradient elektrochemiczny. Specjalny system molekularnych pomp, wykorzystując złożone metaboliczne procesy, wypompowuje protony z wnętrza komórki “pod prąd” ciśnienia osmotycznego, wytwarzając w ten sposób wspomniany gradient elektro-dodatni. Powstająca w ten sposób różnica potencjałów z powrotem przyciąga protony do wnętrza komórki, co wykorzystuje bakteria do napędzania nimi silników.

[ibimage==17193==400naszerokosc==Oryginalny==self==null]