Może to zdziwić ludzi bezkrytycznie wierzących w naukowców, ale do 1847 roku nauka uważała goryla pospolitego za fikcję i „mit”.

Termin „goryl” pochodzi od kartagińskiego odkrywcy imieniem Hanno Żeglarz, który badał afrykańskie wybrzeże w 500 r p.n.e. Opisał, jak spotkał plemię „goryli”, potwornych i okrutnych stworzeń podobnych do ludzi.

Doniesienia o potwornych, włochatych ludziach atakujących i przejmujących wioski ciągnęły się przez wieki, ale naukowcy nigdy nie potraktowali ich poważnie. W XVI wieku angielski odkrywca opisał małpopodobnych ludzi, których widział nocą siedzących wokół ogniska.

Goryle pozostały „mitem” i „fikcją” aż do 1847 roku, kiedy Thomas Savage znalazł kości goryli w Liberii. Następnie, z pomocą anatoma z Harvardu, Jeffreysa Wymana, opublikował oficjalny opis gatunku, nazywając go gorylem.

Ale nawet po tym nauka odmówiła uznania istnienia goryli. Oficjalnie uznano je za gatunek dopiero w 1902 r., kiedy niemiecki kapitan Robert von Behringe zastrzelił jednego z nich w regionie Virunga w Rwandzie i zabrał go do domu do Europy.

Dopiero wtedy naukowcy przyznali, że goryle naprawdę istnieją.