Linie Nazca to zbiór tajemniczych geoglifów, które znajdują się na płaskowyżu Nazca w Peru. Odkryte w 1927 roku przez peruwiańskiego archeologa Toribio Mejía Xesspe, te starożytne piktogramy stały się jednym z najważniejszych odkryć archeologicznych XX wieku.

Toribio Mejía Xesspe był peruwiańskim archeologiem, który przypadkowo odkrył linie Nazca podczas jednej ze swoich ekspedycji w 1927 roku. Jednakże, dopiero od lat 30. XX wieku, kiedy linie te były widoczne z samolotów, zaczęły one przyciągać uwagę naukowców i zainteresowanie całego świata.

Wśród setek geoglifów na płaskowyżu Nazca, niektóre z nich są szczególnie znane. 

Wieloryb: Ten 65-metrowy piktogram przedstawia wieloryba z wyraźnie zarysowanymi płetwami i ogonem.

Astronauta: Geoglif o wysokości 32 metrów, przedstawiający postać ludzką z dużą głową i prostymi kończynami. Przez jego niezwykły wygląd, został nazwany "astronautą".

Koliber: Ten delikatny, 93-metrowy piktogram przedstawia kolibra z rozpostartymi skrzydłami i długim dziobem.

Małpa: O długości 110 metrów, ten geoglif przedstawia małpę z ogonem zakręconym w spiralę.

Pająk: Piktogram o długości 46 metrów, przedstawiający pająka z wydłużonym ciałem i długimi nogami.

W poczet linii Nazca zalicza się też Kandelabr z Paracas, znany także jako Kandelabr Andów, to inny słynny geoglif, który znajduje się na półwyspie Paracas, około 200 km na północ od płaskowyżu Nazca. Ten imponujący rysunek, o długości 180 metrów, ma kształt przypominający kandelabr lub gigantyczny świecznik z trzema ramionami.

Choć nie jest to część linii Nazca, często bywa z nimi kojarzony ze względu na podobieństwo techniki wykonania. Kandelabr z Paracas jest widoczny z dużego dystansu, zarówno z morza, jak i z powietrza. Jego pochodzenie i znaczenie są również owiane tajemnicą, choć istnieją różne teorie na ten temat. Jedna z nich sugeruje, że kandelabr mógł służyć jako punkt orientacyjny dla żeglarzy, zwłaszcza że jest widoczny z odległości do 20 km od wybrzeża. Inne teorie przypisują mu znaczenie astronomiczne, religijne lub ceremonialne.

Mimo wielu badań, znaczenie linii Nazca pozostaje nie do końca jasne. Istnieje wiele teorii na ten temat, ale żadna z nich nie została jednoznacznie potwierdzona. Niektórzy naukowcy uważają, że linie te miały znaczenie astronomiczne, służąc jako rodzaj starożytnego obserwatorium. Tylko, że geoglify można zaobserwować tylko z wysokości, a przecież mieszkańcy Ameryki Południowej nie mieli umiejętności latania. 

Inni twierdzą, że mogły być one formą komunikacji z bogami, lub że miały funkcje rytualne lub ceremonialne. Z tego powodu pojawiły się teorie, że linie powstały dla istot, które umiały latać i odleciały któregoś dnia. Z punktu widzenia prymitywnych mieszkańców prekolumbijskiej Ameryki, takie istoty byłyby uważane za bogów. Zresztą wskazuje na to również mit o Wirakoczy. 

Linie Nazca i Kandelabr z Paracas to niezwykłe dzieła starożytnej sztuki, które wciąż zadziwiają i fascynują naukowców, badaczy oraz turystów. Mimo wielu prób odkrycia ich tajemnic i znaczenia, wiele pytań pozostaje nadal bez odpowiedzi. Te enigmatyczne geoglify stanowią ważne dziedzictwo kulturowe i historyczne oraz zachęcają do dalszych badań nad starożytnymi cywilizacjami, które je stworzyły.