Lustra Kozyriewa - między naukowym eksperymentem a bramą do nieskończonej percepcji​​​​​​​​​​​​​​​​

Obiecywały widok przyszłości, kontakt z innym wymiarem, a nawet podróże w czasie. Przez wieki uważane za portale do niepoznanego, lustra stały się przedmiotem fascynacji zarówno średniowiecznych mistyków, jak i radzieckich naukowców. Czy przypadkiem nie odkryli tych samych tajemnic?

 

 

Droga do niepoznanego często prowadzi przez rzeczy najbardziej powszechne. Niewiele przedmiotów codziennego użytku zyskało tak bogatą historię mistycznej interpretacji jak lustro. Od starożytności aż po współczesność, ten prosty wynalazek był postrzegany jako coś więcej niż narzędzie do przeglądania własnego odbicia – jako granica między światami, okno do alternatywnych rzeczywistości i kanał komunikacji z tym, co niematerialne.

 

Pozornie niewinny przedmiot posiada unikalną właściwość – pokazuje świat, który jest jednocześnie realny i nierealny. Świat odbity w lustrze istnieje tylko jako obraz, ale jego elementy odpowiadają rzeczywistości. Ta paradoksalna natura sprawiła, że lustro stało się idealną metaforą granicy między materialnym a duchowym, znanym a nieznanym, teraźniejszością a przyszłością.

 

Średniowieczni mistycy, w tym Roger Bacon, jeden z najbardziej intrygujących umysłów XIII wieku, głęboko wierzyli w transformacyjną moc luster. Bacon, franciszkański mnich i genialny uczony, jest uznawany za ojca nowoczesnej optyki. W swoim monumentalnym dziele “Opus Majus” poświęcił znaczną część piątego tomu rozważaniom na temat właściwości luster i zjawisk optycznych.

Image

Jednak to, co dla współczesnych badaczy jest fascynującym studium fizyki światła, dla samego Bacona stanowiło coś znacznie więcej. W jego pismach lustra jawią się jako narzędzia o niemal magicznych możliwościach. W “Perspectiva”, jak nazwał swój traktat o optyce, Bacon stwierdza, że lustra mogą “ujawnić to, co zostało ukryte w tajemnych miejscach”. Co więcej, przypisywał im zdolność do ujawniania “sekretów ukrytych na kartach świętych pism”.

 

Jak zauważa historyk Dallas G. Denery II, Bacon przekonywał, że za pomocą odpowiednio skonstruowanych luster można było “sprawić, by jeden człowiek wydawał się wieloma ludźmi, a jedna armia wieloma armiami”. Niektórzy wierzyli nawet, że demony mogły przekształcać powietrze w swego rodzaju zwierciadło, przez które ujawniały ukryte obozy wojskowe. Bacon przytacza również legendę o Sokratesie, który miał używać luster do lokalizowania złych smoków ukrytych w górskich kryjówkach.

 

Ta fascynacja lustrami jako narzędziami wizji przekraczającymi granice zmysłów nie zniknęła wraz ze średniowieczem. Przeciwnie, w XX wieku nabrała nowego, pseudonaukowego wymiaru w badaniach radzieckich naukowców.

 

W latach 60. i 70. astrofizyk Nikołaj Kozyriew opracował kontrowersyjną teorię, zgodnie z którą czas nie jest abstrakcyjnym wymiarem, ale substancją fizyczną zdolną do przenoszenia energii i informacji. Na bazie tej teorii, w latach 90. zespół naukowców pod kierownictwem Vlaila Kaznaczejewa i Aleksandra Trofimowa z Instytutu Badań Naukowych nad Kosmiczną Antropoekologią w Nowosybirsku skonstruował specjalne urządzenie znane jako “Zwierciadła Kozyriewa”.

 

Konstrukcja składała się z zakrzywionych aluminiowych paneli ułożonych w kształt spirali. Według badaczy, ta geometria pozwalała na koncentrowanie nie światła, ale “energii czasowej”. Osoby umieszczone wewnątrz takiej komory miały doświadczać niezwykłych stanów świadomości – od wizji przeszłości i przyszłości po doznania opuszczania ciała.

 

Najbardziej ambitny eksperyment przeprowadzono w polarnej wiosce Dikson. Dlaczego właśnie tam? Naukowcy argumentowali, że w regionach polarnych, gdzie pole magnetyczne Ziemi jest silniejsze, a wieczna zmarzlina działa jak naturalna “soczewka”, efekty manipulacji czasem mogą być intensywniejsze. Dodatkowo w badaniach uczestniczyli przedstawiciele rdzennych ludów Północy, tradycyjnie związanych z szamanizmem i potencjalnie bardziej wrażliwych na tego typu zjawiska.

 

Wyniki eksperymentów były zdumiewające. Osoby wewnątrz “Zwierciadeł” rzekomo przekazywały i odbierały informacje na odległość tysięcy kilometrów z dokładnością sięgającą 95%. Uczestnicy zgłaszali doświadczenia obejmujące wizje przeszłości, wrażenie opuszczania własnego ciała, a nawet kontakt z polami informacyjnymi, które nie powinny być dostępne dla normalnej percepcji.

 

Czy zatem Roger Bacon i Nikołaj Kozyrev, oddzieleni siedmioma wiekami historii, odkryli ten sam fenomen? Czy lustra rzeczywiście posiadają właściwości wykraczające poza nasze zrozumienie?

 

Z perspektywy współczesnej nauki, zarówno średniowieczne teorie Bacona, jak i eksperymenty radzieckich naukowców można wyjaśnić bardziej przyziemnymi mechanizmami. Długotrwałe wpatrywanie się w lustro lub przebywanie w zamkniętej przestrzeni z zakrzywionymi powierzchniami odbijającymi może wywoływać halucynacje, a doznania telepatyczne można przypisać efektom placebo lub nieścisłościom metodologicznym.

 

Jednak sama trwałość tej idei – że lustro może być czymś więcej niż narzędziem do odbijania światła – jest fascynująca. Od średniowiecznej katoptromancji (wróżenia z luster) do radzieckich eksperymentów z “energią czasową”, od starożytnych rytuałów wróżebnych do współczesnych praktyk okultystycznych, lustro pozostaje symbolem granicy między znanym a nieznanym.

 

Niezależnie od naukowej weryfikowalności tych fenomenów, lustra nadal zajmują szczególne miejsce w naszej wyobraźni. Może dlatego, że każdego dnia, stojąc przed lustrem, doświadczamy czegoś paradoksalnego – widzimy siebie, ale nie bezpośrednio; patrzymy w świat, który jest jednocześnie rzeczywisty i nierzeczywisty. W tym sensie lustro pozostaje najbardziej tajemniczym przedmiotem w naszym domu – nie dlatego, jak odbija nasz świat, ale jakie światy potencjalnie mogłoby odbijać, gdybyśmy tylko wiedzieli, jak naprawdę patrzeć.

 

Źródła:

https://medium.com/@Ki4r3n/unlocking-time-unraveling-the-enigma-of-kozy…
https://anomalien.com/unlocking-the-mystery-of-kozyrev-mirrors-time-con…
https://en.wikipedia.org/wiki/Roger_Bacon
https://resolve.cambridge.org/core/books/abs/seeing-and-being-seen-in-t…
https://en.wikipedia.org/wiki/Catoptromancy