NASA rejestruje tajemnicze chmury przypominające UFO

Niezwykłe zjawisko chmur typu cavum, które przypominają w swojej formie niezidentyfikowane obiekty latające (UFO) wywołuje szczególne zainteresowanie zarówno wśród miłośników teorii spiskowych, jak i naukowców.

 

Od dawna będące obiektem spekulacji, te fascynujące formacje niebieskiego nieba stały się ostatnio przedmiotem dokładniejszych badań, które mają na celu rozwianie obiegowych mitów dotyczących ich pochodzenia. Zjawisko obserwowane na całym świecie, zwłaszcza w takich miejscach jak Zatoka Meksykańska, ujawnia niesamowitą grę natury, która przypomina, jak wiele jeszcze mamy do poznania o naszej planecie.

 

Dziury w chmurach, znane również jako chmury dziurowe lub dziury jesiennymi, to wydawałoby się paranormalne zjawisko, które od lat 40. XX wieku fascynuje zarówno laików, jak i ekspertów. Oprócz hipnotyzującego uroku wizualnego, te dziury w chmurach były przyczyną wielu teorii, w tym tych łączących je z działalnością pozaziemską lub innymi nietypowymi zjawiskami atmosferycznymi. Jednak najnowsze badania wykonywane przez Uniwersytecką Korporację Badań Atmosferycznych (UCAR) i innych naukowców przynoszą racjonalne i naukowe wyjaśnienie tego zjawiska, podważając dotychczasowe teorie.

 

Za powstanie chmur cavum odpowiedzialne są samoloty. To dzięki nim dochodzi do unikalnego procesu, który bierze początek w chmurach Altocumulus, czyli chmurach średniego poziomu, pełnych przechłodzonych kropelek ciekłej wody. Zjawisko hipotermii, kiedy to kropelki wody pozostają płynne, nawet jeśli temperatura jest poniżej punktu zamarzania, jest kluczowe dla tworzenia się tych fascynujących formacji. Chmury te, pokrywające około 8% powierzchni Ziemi, stanowią rodzaj płótna dla przypadkowego dzieła sztuki stworzonego przez przelatujące samoloty.

 

Mechanizm tworzenia się tych chmur jest złożony i zaczyna się, gdy samolot przecina warstwę chmur. Ruch powietrza wokół skrzydeł i śmigieł samolotu powoduje adiabatyczną ekspansję i dodatkowe chłodzenie kropelek wody, co z kolei inicjuje zamrażanie i tworzenie się kryształków lodu. Te kryształki stają się coraz cięższe, dopóki nie zaczną opadać, tworząc charakterystyczne okrągłe lub wydłużone dziury w chmurze.

 

Wpływ na kształt i wielkość dziur ma wiele czynników, w tym między innymi kąt, pod jakim samolot przecina chmurę. Na przykład, mniejsze chmury kawumowe tworzą się, gdy samoloty przecinają chmury pod ostrymi kątami, podczas gdy przeloty pod niskimi kątami prowadzą do powstania wydłużonych formacji. Do innych czynników wpływających na finalny kształt należą grubość warstwy chmur, temperatura powietrza oraz uskoki wiatru.

 

Fascynujące jest to, że samoloty różnych typów mogą prowadzić do powstawania chmur cavum  – od komercyjnych odrzutowców po maszyny z turbośmigłem. Biorąc pod uwagę, że każdego dnia na niebiosach pojawia się tysiące lotów, potencjalnych "twórców" nieziemskiej urody jest co niemiara, zwłaszcza nad usianymi lotniskami obszarami.