Eksperci z Muzeum Uniwersytetu w Manchesterze w Wielkiej Brytanii powiedzieli, dlaczego starożytni Egipcjanie faktycznie mumifikowali zmarłych.

Przez kilka stuleci wierzono, że złożony obrzęd pogrzebowy wiązał się z zachowaniem ciała na życie pozagrobowe. Hipoteza ta dominowała od epoki wiktoriańskiej. Kiedy ówcześni badacze błędnie uznali, że proces mumifikacji jest podobny do solenia ryb, ponieważ sól bierze udział w obu procesach. 

Ale, jak odkryli naukowcy, podczas mumifikacji ciał Egipcjanie używali mineralnego natronu, który był bogaty w muł jeziora w pobliżu Nilu. Tym samym minerałem kapłani oczyszczali posągi bogów. Ponadto podczas mumifikacji używano kadzidła, które służyło do odkażania świątyń.

Jeśli połączysz te fakty, stanie się jasne, że w starożytnym Egipcie proces mumifikacji był potrzebny do deifikacji zmarłego. A wnętrzności usunięte z ciała przygotowywały ciało do przemiany w „boski posąg”. Ponadto na sarkofagach często przedstawiano wizerunek zmarłego. Maska przedstawiała więc wyidealizowany obraz „boskiego” zmarłego.