Liczące 40 000 lat malowidła naskalne świadczą o wykorzystaniu wyrafinowanej astronomii. Starożytne rysunki, które wcześniej uważano za symbole prehistorycznych zwierząt, to starożytne mapy gwiezdne, jak niedawno odkryli eksperci.

Wczesna sztuka jaskiniowa pokazuje, że ludzie mieli zaawansowaną wiedzę o nocnym niebie podczas ostatniej epoki lodowcowej. Badania naukowe wykazały, że ludzie posiadali zaawansowaną wiedzę o gwiazdach i konstelacjach ponad 40 000 lat temu. Naukowcy odkryli, że starożytni ludzie śledzili czas, obserwując, jak gwiazdy zmieniają swoje położenie na niebie.

Jak wcześniej sądzono, starożytne dzieła sztuki znalezione w wielu miejscach w Europie to proste wizerunki dzikich zwierząt. Jednak zamiast tego symbole zwierząt przedstawiają konstelacje gwiazd na nocnym niebie. Reprezentują daty, zaznaczając wydarzenia, takie jak uderzenia asteroid, wyjaśnia nowe badanie opublikowane przez University of Edinburgh.

Naukowcy sugerują, że starożytni ludzie doskonale zdawali sobie sprawę ze skutków powodowanych przez stopniową zmianę osi obrotu Ziemi. Odkrycie tego zjawiska, zwanego precesją równonocy, przypisywano wcześniej starożytnym Grekom. Te odkrycia wspierają teorię wielu zderzeń komet w trakcie rozwoju człowieka i mogą zrewolucjonizować badania prehistorycznych populacji.

Eksperci z uniwersytetów w Edynburgu i Kent badali starożytną sztukę jaskiniową w Turcji, Hiszpanii, Francji i Niemczech. Naukowcy określili wiek sztuki jaskiniowej, datując chemicznie farby używane przez starożytnych ludzi. Następnie, korzystając z programów komputerowych, naukowcy przewidzieli pozycje gwiazd w czasie wykonywania farb. To pokazało, że to, co wcześniej uważano za abstrakcyjne obrazy zwierząt, można interpretować jako konstelacje, tak jak wyglądały w odległej przeszłości.

Naukowcy doszli do wniosku, że te niesamowite malowidła naskalne pokazują, że starożytni ludzie praktykowali złożoną metodę mierzenia czasu opartą na obliczeniach astronomicznych, mimo że malowidła naskalne są oddzielone w czasie o dziesiątki tysięcy lat. Stwierdzono, że najstarsza na świecie rzeźba, Człowiek-lew z jaskini Hohlenstein Stadel, datowana na 38 000 lat pne, jest zgodna z tym starożytnym systemem pomiaru czasu.

Uważa się, że tajemnicza figurka poświęcona jest katastrofalnemu uderzeniu asteroidy, które miało miejsce około 11 000 lat temu i zapoczątkowało tzw. wydarzenie Młodej Driady - okres gwałtownego ochłodzenia klimatu. Data wyryta na figurce jest interpretowana jako 10 950 lat pne, z dokładnością do 250 lat – wyjaśniają naukowcy w swoich badaniach.