Naukowcy szukają matki zastępczej chętnej do urodzenia neandertalczyka

genetyka....szalona zabawa w boga !

Popieram ; )

Mimo iż Biblia nie wypowiada się konkretnie w sprawie klonowania ludzi, to jednak w Piśmie Świętym znajduje się kilka zasad które mogą rzucić więcej światła na ten temat. Klonowanie wymaga DNA oraz komórek embrionalnych. Po pierwsze, DNA pobierane jest z jądra komórki macierzystej. Materiał ten, zawierający zakodowaną informację genetyczną umieszczany jest w jądrze komórki embrionalnej. Komórka otrzymująca nową informację genetyczną pozbawiana jest własnego DNA, aby mogła przyjąć nowe DNA. Jeśli komórka przyjmie nowe DNA, wówczas tworzy się kopia embrionu. Jednak komórka embrionalna może odrzucić nowe DNA i umrzeć. Poza tym, istnieje możliwość, że embrion nie przeżyje usunięcia z jej jądra własnego materiału genetycznego. Aby zwiększyć szansę udanego zaszczepienia nowego materiału genetycznego w procesie klonowania wykorzystuje się kilka embrionów. Mimo iż istnieją możliwości stworzenia kopii jakiegoś organizmu w ten sposób (jak np. owieczkę Dolly), to jednak szanse na stworzenie kopii organizmu bez jakichkolwiek mutacji czy komplikacji są minimalne.



Chrześcijański pogląd na temat procesu tworzenia ludzkich klonów może być określona na podstawie kilku biblijnych zasad. Po pierwsze człowiek jest stworzony na podobieństwo Boga, przez co jest kimś wyjątkowym spośród całego stworzenia (1 Księga Mojżeszowa 1.26-27). Oczywiste jest zatem to, że życie ludzkie jest na tyle wartościowe, że nie można je traktować jak towar, który można sprzedawać i kupować. Niektórzy ludzie promują ludzkie klonowanie jako sposób na tworzenie organów zastępczych dla ludzi potrzebujących przeszczepów, dla których nie znaleziono odpowiedniego dawcy. Istnieje przekonanie, że wykorzystanie czyjegoś DNA do stworzenia kopii własnego organu w znaczący sposób zredukuje możliwość odrzucenia przeszczepu. Być może jest to prawdą, ale w ten sposób redukujemy wartość życia ludzkiego. W procesie klonowania potrzebne są ludzkie zarodki (embriony). Mimo iż z komórek mogą powstawać nowe organy, to w procesie uzyskiwania odpowiedniego DNA zabija się kilka ludzkich zarodków. W efekcie podczas klonowania „wyrzuca” się wiele ludzkich embrionów jako tzw. „zużyty materiał.”



Wielu ludzi uważa, że życie nie zaczyna się w chwili poczęcia i formowania się embrionu, zatem embriony nie są tak naprawdę istotami ludzkimi. Biblia naucza jednak inaczej. Psalm 139.13-16 mówi, „Wysławiam cię za to, że cudownie mnie stworzyłeś. Cudowne są dzieła twoje, i duszę moją znasz dokładnie. Żadna kość moja nie była ukryta przed tobą, choć powstałem w ukryciu, utkany w głębiach ziemi. Oczy twoje widziały czyny moje, w księdze twej zapisane były wszystkie dni przyszłe, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.” Autor- król Dawid wskazuje, że Bóg go znał osobiście zanim jeszcze się narodził, a to znaczy że w chwili jego poczęcia był już istotą ludzką, z zaplanowaną przez Boga przyszłością.



Kolejny przykład znajdujemy w Księdze Izajasza 49.1-5, gdzie Bóg powołuje Izajasza do służby profetycznej, gdy był jeszcze w łonie swojej matki. Także Jan Chrzciciel został napełniony Duchem Świętym, gdy był jeszcze w łonie swojej matki (Ew. Łukasza 1.15). Wszystkie te fragmenty wskazują na biblijne stanowisko odnośnie życia, które rozpoczyna się w momencie poczęcia. W świetle tego klonowanie ludzi, które prowadzi do niszczenia ludzkich zarodków, nie jest zgodne z biblijnym poglądem dotyczącym życia.



Poza tym, jeśli ludzkość została stworzona to musi istnieć także Stwórca, dlatego jako Jego stworzenie Jemu podlegamy. Pomimo powszechnego światopoglądu- świeckiej psychologii i myśli humanistycznej, wyznającego jedno tylko przekonanie, że człowiek jest zależny jedynie od siebie samego i posiada najwyższy autorytet- Biblia naucza inaczej. Bóg stworzył człowieka i powierzył mu ziemię, aby nad nią panował (1 Księga Mojżeszowa 1.28-29, 9.1-2). Z tym nakazem związana jest także odpowiedzialność człowieka względem Boga. Człowiek nie posiada najwyższego autorytetu nad samym sobą, dlatego nie ma prawa podejmować decyzji związanych z wartością ludzkiego życia. Podobnie także nauka nie ma prawa ustanawiać wartości etycznych związanych z klonowaniem ludzi, aborcją czy eutanazją. Zgodnie z Biblią, Bóg jest jedynym, który sprawiedliwie, suwerennie decyduje o życiu ludzkim. Próba decydowania o tych sprawach jest stawianiem siebie w roli Boga. Człowiekowi nie wolno tego robić.



Jeśli patrzymy na człowieka jak na każde inne stworzenie, nie dostrzegając jego wyjątkowości, to nie trudno jest postrzegać człowieka jedynie jako mechanizmu potrzebującego napraw. Nie jesteśmy jednak tylko zlepkiem molekuł i związków chemicznych. Biblia mówi, że Bóg stworzył każdego z nas i ma dla każdego z nas konkretny plan. On także pragnie z każdym z nas mieć osobistą relację poprzez swojego syna Jezusa Chrystusa. Mimo, iż niektóre aspekty klonowania człowieka mogą wydawać się pożyteczne, to jednak człowiek nie jest w stanie przewidzieć do czego technologia klonowania doprowadzi ludzkość. Rozważanie jedynie pozytywnych kierunków rozwoju technologii klonowania człowieka jest nierozsądne. Człowiek nie ma prawa ustalać kryteriów oceny i zakresu odpowiedzialności w prowadzeniu procesu klonowania ludzi.



Często stawiane jest pytanie: ‘Czy klon człowieka- zakładając, że któregoś dnia zostanie to pomyślnie przeprowadzone- będzie posiadał duszę’? 1 Księga Mojżeszowa 2.7 mówi, „A Bóg stworzył człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza dech życia. Wtedy stał się człowiek istotą żywą.” Podany jest tutaj opis tego, jak Bóg stworzył duszę ludzką. Dusze są tym kim my jesteśmy, a nie tym co mamy (1 Koryntian 15.45). Pytanie brzmi: ‘Jaka dusza powstanie w procesie klonowania’? Nie jest to jednak pytanie na które potrafimy do końca odpowiedzieć. Wydaje się jednak, że jeśli klonowanie człowieka dojdzie do skutku, to klon będzie człowiekiem, włączając w to również wieczną duszę (jak u każdego innego człowieka).g