Odkrycie najstarszej mapy świata: Imago Mundi odsłania tajemnice starożytnej Babilonii

W 1882 roku, podczas wykopalisk w starożytnym mieście Sippar, położonym na terenie dzisiejszego Iraku, archeolog Hormuzd Rassam natrafił na niezwykły artefakt – glinianą tabliczkę o wymiarach 12,2 × 8,2 cm, znaną dziś jako Imago Mundi. Ta babilońska mapa świata, datowana na okres między 700 a 500 rokiem p.n.e., stanowi najstarsze znane przedstawienie geograficzne świata. Obecnie przechowywana jest w British Museum w Londynie.

 

Imago Mundi przedstawia schematyczny obraz świata, z Babilonem umieszczonym centralnie na mapie. Miasto to leży nad rzeką Eufrat, która przepływa przez środek mapy z północy na południe. Wokół Babilonu zaznaczono inne miasta i krainy, takie jak Asyria, Elam czy Urartu. Całość otoczona jest przez okrąg symbolizujący “Bitter River” – słone morze, które według Babilończyków stanowiło granicę znanego im świata. 

 

Poza tym okręgiem znajdują się trójkątne obszary, które mogą reprezentować odległe, nieznane krainy, być może wyobrażane jako góry. Mapa zawiera również opisy w piśmie klinowym, które dostarczają dodatkowych informacji na temat przedstawionych miejsc oraz babilońskich wierzeń kosmologicznych. 

 

Imago Mundi to nie tylko mapa geograficzna, ale także dokument odzwierciedlający światopogląd i wierzenia starożytnych Babilończyków. Centralne umieszczenie Babilonu podkreślało jego znaczenie jako centrum świata. Otaczający świat był postrzegany jako uporządkowany kosmos, z wyraźnymi granicami oddzielającymi znane terytoria od tajemniczych, nieznanych obszarów.

 

Na mapie znajdują się również odniesienia do mitologicznych stworzeń, takich jak ptak Anzu czy człowiek-skorpion, co wskazuje na głębokie powiązanie geografii z mitologią i religią. Opisane są także postacie historyczne i mityczne, takie jak Utnapisztim – babiloński odpowiednik Noego, co sugeruje istnienie wspólnych motywów w mitologiach starożytnych cywilizacji. 

 

Przez wiele lat Imago Mundi stanowiła zagadkę dla badaczy. Dopiero niedawno, dzięki odnalezieniu brakującego fragmentu tabliczki, udało się rozszyfrować pełny tekst i zrozumieć jej znaczenie. Okazało się, że mapa nie tylko przedstawia znany Babilończykom świat, ale także ich wyobrażenia o krainach poza “Bitter River”, które były miejscem zamieszkania mitycznych stworzeń i bogów. 

 

Imago Mundi dostarcza cennych informacji na temat starożytnych metod kartograficznych oraz sposobu postrzegania świata przez Babilończyków. Jej analiza pozwala lepiej zrozumieć, jak ówczesne społeczeństwa integrowały wiedzę geograficzną z mitologią i religią. Mapa ta stanowi również dowód na zaawansowane umiejętności intelektualne i artystyczne starożytnych cywilizacji Mezopotamii.
 

Imago Mundi to nie tylko najstarsza znana mapa świata, ale także klucz do zrozumienia światopoglądu i wierzeń starożytnych Babilończyków. Jej odkrycie i analiza rzucają nowe światło na historię kartografii oraz na sposób, w jaki starożytne cywilizacje postrzegały otaczający je świat. Dzięki niej możemy lepiej zrozumieć, jak nasi przodkowie łączyli wiedzę geograficzną z mitologią, tworząc spójny obraz kosmosu.