Odkryto groby wampirów z XIX wiecznej Polski

Podczas prac drogowych w małej polskiej wsi Luzino robotnicy natknęli się na coś niezwykłego – pozostałości starego cmentarza, na którym pochowano około 450 osób. Badania archeologiczne wykazały, że mogło to być miejsce pochówku tych, którzy w tamtych czasach uważani byli za wampiry.

 

 

Przez długie lata cmentarz zapadł w zapomnienie, a ostatnie pochówki miały tu miejsce w XIX wieku. Wówczas to, jak sugerują naukowcy, doszło do prawdziwej paniki wśród miejscowej ludności, a strach przed wampirami doprowadził do mrocznych rytuałów.

 

Zgodnie z przekazami, "Jeżeli członek rodziny zmarłego sam zmarł wkrótce po pogrzebie, to mógł być wampirem" - wyjaśnia Maciej Stromski, kierownik wykopalisk w Luzino. W rezultacie, prawdopodobnie przerażeni wieśniacy ekshumowali ciała swoich krewnych i odcięli im głowy, wkładając jednocześnie monety do ust. Wierzono, że w ten sposób można zażegnać "klątwę wampira".

Podczas wykopalisk archeolodzy natknęli się na ogromną ilość kości w trzech miejscach zwanymi ossuariami. Szczątki kolejnych 450 osób, noszące ślady tych mrocznych praktyk, znaleziono w grobach położonych blisko siebie. Wiele z nich było zabezpieczonych cegłami - kolejnym sposobem "walki z wampirami". W każdym z tak przygotowanych grobów znaleziono monety, z których najstarsza datuje się na rok 1846.

"Co jest rzadkie, mamy też przykłady dekapitacji zmarłego po śmierci" - dodaje Stromski. Znaleziono ciało kobiety po dekapitacji, z czaszką dziecka położoną na jej piersiach.

Cerkiew, na terenie której znajdują się "wampiryczne groby", została zbudowana na początku XVIII wieku i jest używana do dnia dzisiejszego, choć oryginalny cmentarz dawno został zapomniany.

 

Zjawisko wampirów jest głęboko zakorzenione w kulturze mistycznej i horroru, z najbardziej znanej ich historii pochodzącej z Europy Wschodniej. Opowieści o wampirach zaczęły krążyć w Serbii i Chorwacji już w XVII wieku, a w XIX wieku temat ten zyskał na popularności dzięki literaturze, zwłaszcza po wydaniu powieści "Dracula" autorstwa Brama Stokera.

Legenda o wampirach może mieć swoje korzenie w dżumie i innych epidemii, które nawiedziły Europę w średniowieczu. Ludzie nie rozumieli, jak choroby się rozprzestrzeniają, i zaczęli szukać przyczyn w sferze nadprzyrodzonej. Tak narodziło się przekonanie, że zmarli mogą powrócić do życia i zarażać innych.

 

Obrzędy związane z "walką z wampirami" były często próbą ochrony przed chorobami zakaźnymi. Monety wkładane do ust zmarłych mogły być sposobem na zapobieganie rozprzestrzenianiu się choroby poprzez pocałunki na pogrzebach. Ciekawe jest to, jak dawne przekonania kształtowały kulturę i praktyki pogrzebowe w Europie, a teraz stają się fascynującym tematem badań archeologicznych.