Nadine Wójcik, niemiecka dziennikarka polskiego pochodzenia, napisała książkę pn. „Wo der Teufel wohnt. Exorzisten und Besessene in Polen", w której zajmuje się różnymi metodami egzorcyzmów. Wójcik twierdzi, że w ostatnich latach w Polsce jest coraz większe zapotrzebowanie na księży wypędzających złe duchy. Obecnie jest ich 130, powiedziała pisarka w wywiadzie udzielonym Deutsche Welle.

Zdaniem Wójcik, nie jest zaskoczeniem, że taka ostoja katolicyzmu, jak Polska, stała się miejscem „ przykuwającym szczególną uwagę diabłów. Egzorcyści mówią, że diabeł mieszka tam, gdzie wiara jest najsilniejsza. Dlatego ceremonie wypędzania demonów są tak popularne w kraju nad Wisłą."

Rolę egzorcystów pełnią zwykli księża. Niektórzy z nich są oficjalnie namieszczeni do takiej działalności przez biskupów. Do pełnienia tych funkcji powołuje się z reguły szanowane i doświadczone sługi Kościoła.

Głównym zadaniem współczesnego egzorcysty  jest ustalenie, upewnienie się, że ta, czy inna osoba jest opętana przez diabła, czy nie cierpi na przykład na chorobę psychiczną. Jest to poważny problem, ponieważ wielu Polaków łatwiej rozpoznaje w swoich kłopotach działanie diabła niż jakąś nienormalność. Dlatego też wielu „przeganiaczy demonów” ściśle współpracuje z psychiatrami.

Nadine Wójcik zauważa, że wielu egzorcystów dobrze identyfikuje problemy. Postronni obserwatorzy zastanawia się, jak oni to robią. Pierwszy oficjalny poradnik do odprawiania egzorcyzmów Watykan opublikował w 1614 r. Aż do 1999 roku, kiedy wprowadzono reformę, rytuał składała się z modlitw, błogosławieństw, psalmów i czytań tekstów ewangelicznych. Dziś jest to błogosławieństwo kapłana, który prosi, aby złe duchy opuściły opętanego. Do wypowiadania tych słów uprawnieni są właśnie wyłącznie księża egzorcyści.