W Południowym Peru na pustyni Nazca odkryto jedne z najbardziej zagadkowych glifów na Ziemi. Są to rysunki w skali makro znane, jako rysunki z Nazca.

Ludzie patrzący z perspektywy ziemi widzieli tylko sieć kanałów. Dopiero, gdy na linie z Nazca spojrzano z lotu ptaka okazało się, że to są linie układające się w konkretne piktogramy. Każdy rozsądny człowiek powinien w tym momencie zadać pytanie, po co ktoś, kto rzekomo nie umie latać buduje setki piktogramów, które mogą być obserwowane tylko z lotu ptaka.

Od razu pojawiają się przy okazji różne fantastyczne historie jak te stwierdzające, ze glify powstawały dla obcych, którzy mieli je oglądać przylatując do prekolumbijskich ludzi. Według tej teorii niektóre z tych glifów pełniły funkcje naprowadzające, i ich mnogość może być spowodowana chęcią odtworzenia czegoś, co pozostawili "bogowie". Jednak nadal pozostaje pytanie jak z taką precyzją udało się odwzorować ikonograficzne ilustracje glifów przedstawiających rozmaite skomplikowane wzory.

Trudno sobie wyobrazić jak to jest w ogóle możliwe, aby tworzyć takie ilustracje bez możliwości weryfikacji efektu drążenia z lotu ptaka. Pojawiają się teorie, które przypisują prekolumbijskim Indianom zdolność budowania balonów atmosferycznych. To dość wygodne wyjaśnienie czegoś, co jest po prostu trudne do wyjaśnienia.

Znaczenie rysunków nie jest znane a społeczność naukowa mocno się o nie spiera. Rysunki z Nazca są po prostu inskrypcjami na tyle wyjątkowymi, że nie da się ich zmieść pod dywan historii.

Niektórzy twierdzą,   że rysunki pełnia jakąś funkcję astronomiczną. Powód ich istnienia jest jednak nieznany. Co ciekawe rysunki takie jak w Nazca znajduje się również w sąsiednich płaskowyżach. Wydaje się to być tam zjawisko masowe.