Starożytni Majowie są dla nas ludem nie mniej tajemniczym niż nasi przodkowie Słowianie. Jest tak zresztą z podobnych powodów, w wyniku przymusowej chrystianizacji. To właśnie dlatego tak mało wiemy o cywilizacjach Mezoameryki, po prostu co się dało Kościół Katolicki zniszczył. W 1949 roku w Palenque w Meksyku odkryto grobowiec króla Pacala, który zawiera niezwykłe inskrypcje.

Grobowiec Pacala, a właściwie (K'inich Janaab Pakal) odkrył archeolog, Alberto Ruiz. Był to jeden z najznamienitszych władców Majów. Imię Pakal w języku Majów oznacza "tarcza". Według dostępnych informacji władca ten urodził się 23 marca 603 roku naszej ery i wstąpił na tron Majów w wieku 12 lat. Rządził imperium do wieku 80 lat. To, co znalazł Ruiz to jego nagrobek.

Dla historyków rzeźby na sarkofagu Króla Pacala Wielkiego stanowią konglomerat tradycji i symbolizmu. Ich zdaniem to co widać to trzy poziomy świata Majów: niebo, ziemia i zaświaty. Wszystko połączone krzyżem reprezentującym rzekom "drzewo życia". Dziwna płaskorzeźba przedstawiająca Pacala operującego na jakiejś maszynie latającej bywa też interpretowana jako wizerunek króla zmierzającego do Xibalba, czyli zaświatów Majów.

Wśród zwolenników teorii starożytnych kosmitów przeważa przekonanie, że to, co widać na rzeźbie przedstawia coś, co naszymi słowami można nazwać rakietą. Widać nawet, że twórcy tego dzieła odwzorowali posługiwanie się jakimiś przedmiotami, które najwyraźniej mają umożliwić prowadzenie tego niezwykłego pojazdu.

Niektórzy twierdzą, że urządzenie, które pilotuje Pacal to jakiś pojazd zdolny do podróży do wnętrza Ziemi. Wszystkie te hipotezy są jednak obecnie bardzo trudne do weryfikacji. Oczywiście najłatwiej odrzucić wszystko to, co brzmi pozornie fantastycznie i skupić się na pseudonaukowych bajaniach o ikonograficznym charakterze sztuki starożytnych Majów.