Sensacyjne odkrycie w British Museum! Najstarsza mapa świata skrywa tajemnicę biblijnej Arki Noego

Image

Źródło:

Najnowsze badania przeprowadzone przez British Museum ujawniły fascynujące szczegóły dotyczące najstarszej mapy świata, wykonanej na babilońskiej tabliczce glinianej. Ten niezwykły artefakt, znany jako Imago Mundi, pochodzi prawdopodobnie z VII wieku p.n.e. i został odnaleziony w starożytnym mieście Sippar (obecnie Abu Habba) w południowym Iraku.

 

 

Tabliczka, która trafiła do British Museum w 1882 roku, przez stulecia pozostawała częściowo nieodczytana. Dopiero niedawne odkrycie brakującego fragmentu pozwoliło kuratorom na pełne odczytanie zapisanego na niej pisma klinowego. Wykonana w VI wieku p.n.e. mapa przedstawia widok z lotu ptaka na Mezopotamię - krainę "między rzekami" znajdującą się na terenie dzisiejszego Iraku - oraz to, co Babilończycy wyobrażali sobie poza granicami znanego im świata.

 

Na odwrocie tabliczki oraz nad diagramem mapy znajduje się kilka paragrafów pisma klinowego, opisujących stworzenie Ziemi oraz wyobrażenia ówczesnych ludzi o tym, co istniało poza jej granicami. Badacze potwierdzają, że okrąg otaczający Mezopotamię wskazuje na przekonanie Babilończyków o centralnym położeniu tego regionu w świecie. Na mapie wyraźnie widoczna jest również rzeka Eufrat przecinająca starożytną Mezopotamię.

Video URL

Mapa przedstawia podwójny pierścień otaczający Mezopotamię, który starożytny skryba nazwał "gorzką rzeką". Rzeka ta wyznaczała granice znanego Babilończykom świata. Wewnątrz obszaru otoczonego Gorzką Rzeką znajdują się małe koła i prostokąty symbolizujące różne mezopotamskie miasta i plemiona, w tym Babilon, a jeden z prostokątów reprezentuje rzekę Eufrat.

 

Szczególnie interesujący jest fakt, że babiloński skryba zawarł na tabliczce odniesienia do dobrze znanej historii - babilońskiej wersji biblijnej opowieści o Arce Noego. Według starożytnych Babilończyków, szczątki ogromnej arki, którą ich odpowiednik Noego - Utnapisztim - zbudował w 1800 roku p.n.e. na boskie polecenie, znajdowały się za górą położoną za gorzką rzeką. Co fascynujące, jest to ta sama góra, na której według Biblii osiadła Arka Noego.

 

Tabliczka potwierdza również wierzenia Babilończyków w boga stwórcę Marduka oraz inne mityczne stworzenia, takie jak człowiek-skorpion czy ptak z głową lwa zwany Anzu. Te mitologiczne elementy stanowią integralną część babilońskiego postrzegania świata, łącząc rzeczywistą geografię z elementami religijnymi i mitologicznymi.

 

To przełomowe odkrycie nie tylko rzuca nowe światło na sposób, w jaki starożytni Babilończycy postrzegali świat, ale także pokazuje zaskakujące podobieństwa między różnymi tradycjami kulturowymi i religijnymi. Fakt, że babilońska wersja opowieści o wielkiej powodzi wykazuje tak znaczące podobieństwa do biblijnej historii Arki Noego, sugeruje istnienie wspólnych korzeni kulturowych w starożytnym świecie Bliskiego Wschodu.

 

Ta niezwykła mapa stanowi nie tylko najstarsze znane kartograficzne przedstawienie świata, ale jest również bezcennym źródłem wiedzy o sposobie myślenia, wierzeniach i świadomości geograficznej ludzi żyjących ponad 2500 lat temu. Jej odkrycie i odczytanie pozwala nam lepiej zrozumieć, jak starożytne cywilizacje postrzegały swoje miejsce we wszechświecie i jak łączyły wiedzę geograficzną z elementami mitologicznymi i religijnymi.

 

Ocena:
12 głosów, średnio 29.2 %