Słynna żelazna kolumna z Delhi, znajdująca się w kompleksie świątynnym w Kutub jest wyjątkowym artefaktem. Mimo, że składa się z niemal czystego żelaza to nawet po tysięcznym monsunie nie ma na niej śladów rdzy. Czy to oznacza, że starożytni hindusi mieli technologię produkcji nierdzewnych stopów?

Kolumna mierzy 7,21 metra i około metr jest wkopany w Ziemię. Jej średnica to 420 mm u podstawy i około 300 mm u szczytu. Jest ona zakończona czubem przypominającym buławę. Podobno w przeszłości na jej szczycie znajdował się posąg rumaka Wisznu.

Nowoczesna nauka stwierdza, że kolumna powstała między 402 a 415 r. n.e. , ale historycy nie ukrywają, że może to być artefakt dużo starszy i kiedyś znajdował się w innym miejscu. Nawet jeśli uznamy, że żelazny słup powstał w V wieku to osiągnięcie takiego stopu jest osiągnięciem niezwykłym.

Jednak nie brakuje też specjalistów, którzy twierdzą, że wiek kolumny szacowany na podstawie inskrypcji wyrytej w filarze to nieporozumienie, bo w dawnych czasach często dodawano w takich miejscach dodatkowe napisy, które miały chwalić jakieś doniosłe wydarzenia, wygrane w bitwach lub inne triumfy.

Według badań dokonanych przez profesora A.P. Gupta z indyjskiego Institute of Technology and Management, stop zawiera 98% żelaza. W czasach nowożytnych udaje nam się osiągnąć czystość na poziomie 99-99, 8%, ale dokonujemy tego dodając związki siarki i mangan, a tych składników nie ma w kolumnie.

Dodatkowo ustalono, że warstwa zewnętrzna artefaktu jest pokryta ochronną warstwą tlenku, a to coś zupełnie unikanego i niestosowanego w czasach dzisiejszych. Niektórzy badacze twierdzą, że warstwa ta powstała naturalnie i stało się tak przez dużą zawartość fosforu sprzyjającemu utlenianiu. Ten fosfor miał się znaleźć w stopie podczas wypalana węglem drzewnym.

Jest też inny ciekawy artefakt z przeszłości, którego powstanie jest dla ludzkości zagadką, to posąg Sultanganj Buddha znajdujący się obecnie w Birmingham Museum and Art Gallery. Ta statua buddy ma też przynajmniej 1500 lat. Powstała z czystej miedzi i nikt nie ma pojęcia jak osiągnięto taki poziom obróbki tego metalu 15 stuleci temu. Takich zagadek jest znacznie więcej i prędzej czy później naukowcy będą musieli przestać je ignorować.