Starożytni astrologowie wspomogli dzisiejszą astronomię

3000 lat temu astrologowie pracujący dla króla imperium asyryjskiego uważnie obserwowali i rejestrowali to co udało im się dostrzec na niebie. Szczególnie interesujące odkrycia, były następnie zapisywane na tabliczkach z pismem klinowym. Okazuje się że ich wkład w badania nieba mogą dać niezwykle cenny wgląd w takie zjawiska, jak rozbłyski słoneczne i inne wydarzenia kosmiczne, które są tak samo istotne dzisiaj, jak wówczas gdy były widziane po raz pierwszy.

 

Okazuje się, że ​​około 2700 lat temu astrologowie zaobserwowali coś, co przykuło ich uwagę i zarejestrowali to wydarzenie na kamiennych tablicach:

(Astrologowie) pisali o niezwykłym czerwonym blasku na niebie. Zespół z University of Tsukuba odkrył, że istnieją co najmniej trzy starożytne tabliczki klinowe, które wspominają o takim zdarzeniu, czasami określane jako „czerwona chmura” lub opisywane jako„czerwień pokrywająca niebo.

Według Science Daily obserwacje te porównano ze stężeniami węgla-14 w pierścieniach drzew z tego samego okresu, a ich odkrycia były niewątpliwie czymś niezwykłym:

„Były to prawdopodobnie przejawy tego, co dziś nazywamy stabilnymi czerwonymi łukami zorzy polarnej, składającymi się ze światła emitowanego przez elektrony w atmosferycznych atomach tlenu po wzbudzeniu przez intensywne pola magnetyczne. Podczas gdy zorza polarna jest zwykle ograniczona do północnych szerokości geograficznych, w okresach silnej magnetycznej aktywności, takich jak np. wyrzut masy ze Słońca, można zaobserwować znacznie dalej na południe. Ponadto, ze względu na zmiany pola magnetycznego Ziemi w czasie, Bliski Wschód był znacznie bliżej bieguna geomagnetycznego w tym okresie historii. ”

Oznacza to mniej więcej tyle, że Asyryjczycy mogą podać pomocną dłoń współczesnym naukowcom, którzy również badają słońce. Naukowcy piszący w Astrophysical Letters Journal wyjaśniają, że wydarzenia słoneczne są teraz jeszcze większym zagrożeniem niż tysiące lat temu a wszelkie dane na ten temat są kluczowe w ich przewidywaniu oraz przeciwziałaniu ich konsekwencjom. 

Okazuje się więc że zainteresowanie kosmosem przejawiane przez ludy żyjące na bliskim wschodzie jest źródłem istotnej dla całej rasy ludzkiej wiedzy. Nie ma w tym zresztą nic dziwnego, a już od dawna wiadomym było, że babilońscy astronomowie opracowali między innymi empiryczne podejście do przewidywania ruchu planet już w VIII wieku pne. Ich badania zostały później przyjęte i opracowane przez starożytnych Greków i zawierały kilka przedstawień starożytnych Babilończyków wykorzystujących zaawansowane metody matematyczne. Na przykład używali rachunku różniczkowego do śledzenia Jowisza - kluczowej planety w ich umysłach ze względu na połączenie, między Jowiszem, a ich bogiem, Mardukiem.

Człowiek rozważa swoje miejsce we wszechświecie od stuleci, a ostatecznie nasze zainteresowanie gwiazdami doprowadziło do programu kosmicznego, który zaprowadził nas do miejsc w naszym Układzie Słonecznym, które kiedyś były tylko snem. Nasi pradawni przodkowie wytyczyli ścieżkę dla tego, co później nastąpi, i jesteśmy im winni wdzięczność za poświęcenie czasu na utrwalenie tego, co zobaczyli, gdy oni również patrzyli w nocne niebo.