Liczący blisko 5000 lat system rur i akweduktów został odkryty w zamku Borujerd w prowincji Lorestan w Iranie. W czasie przeprowadzanych robót konstrukcyjnych na terenie jednego z dawnych perskich zamków, robotnicy odnaleźli ślady dawnego systemu dystrybucji wody, który jak na tamte czasy nie powinien był jeszcze istnieć.
 
Zgodnie z informacjami zawartymi na stronie Iranfrontpage, w przeszłości Borujerd posiadało dwie warstwy murów ochronnych. Pierwsza z nich zawierała w sobie 57 wież i murów otaczających całe miasto, w czasie gdy druga została dobudowana wewnątrz i obejmowała obszar blisko 280 hektarów pałacowych ogrodów. To właśnie tam zaimplementowano ten system starożytnej dystrybucji wody.

Gliniane rury zwane przez nich Tanpusheh, były wykorzystywane do przesyłu wody, w czasie gdy duże gliniane urny przechowywały i odmulały wodę. Dzięki temu Persowie minimalizowali ryzyko blokady przepływu wody, co jak na standardy starożytne, a nawet średniowieczne było niesamowicie nowatorskim podejściem do tematu. Co ciekawe, najpewniej nigdy nie odnaleziono by ich, gdyby nie robotnicy którzy niszczyli kawałek ściany, w których były schowane.

Na ten moment archeolodzy pracujący przy tym znalezisku nie byli w stanie potwierdzić, czy starożytne rury będą zachowane na ich oryginalnym miejscu, czy może zostaną przeniesione do któregoś z muzeów w celu ich ochrony. Niewiele wiadomo na temat epoki, z której pochodzi to znalezisko co czyni je jeszcze bardziej tajemniczym i interesującym.

Instalacje pokroju tych systemów oczyszczania wody bądź rzymskich akweduktów to projekty, które pomimo swojej przydatności, z jakiejś przyczyny nie przetrwały zbyt długo w świadomościach ówczesnych ludzi. W takim momencie musi zrodzić się pytanie czy tracenie, a potem ponowne odkrywanie wiedzy o czasach nam odległych i technologiach wykorzystywanych przez naszych przodków to coś co zdarzało się tylko dawniej ? Czy może jest to proces, którego ludzka cywilizacja doświadcza co kilka tysięcy lat ?