Kategorie:
Czarna dziura w centrum naszej galaktyki, znana jako Sagittarius A* (Sgr A*), od dawna intryguje naukowców swoimi zagadkowymi właściwościami. Ostatnie badania prowadzone przez zespół fizyków z Penn State University, korzystając z obserwatorium rentgenowskiego Chandra NASA i NSF’s Karl G. Jansky Very Large Array (VLA), przyniosły nowe odkrycia dotyczące jej obrotu i wpływu na otaczającą przestrzeń.
Sgr A* zawiera około 4 miliony razy więcej masy niż nasze Słońce i znajduje się w odległości około 26,000 lat świetlnych od Ziemi. Naukowcy odkryli, że obraca się ona z bardzo dużą prędkością, która powoduje deformację czasoprzestrzeni wokół niej, nadając jej kształt podobny do amerykańskiej piłki futbolowej. Ta wysoka prędkość obrotu jest wyrażona jako wartość pomiędzy 0.84 a 0.96, co oznacza, że Sgr A* obraca się bardzo szybko, chociaż nie z maksymalną możliwą prędkością.
Zrozumienie obrotu czarnych dziur ma kluczowe znaczenie dla nauki, ponieważ spin jest jednym z dwóch fundamentalnych atrybutów czarnej dziury obok jej masy. Sposób, w jaki czarna dziura się obraca, może mieć znaczący wpływ na otaczającą ją materię, w tym na sposób, w jaki materia jest wciągana do jej wnętrza i wyrzucana w postaci dżetów. Obserwacje wskazują, że Sgr A* może generować potężne strumienie materiału, jeśli w jej pobliżu znajdzie się więcej materii.
Odkrycie to ma również znaczące implikacje dla naszego rozumienia formowania i ewolucji galaktyk, w tym samej Drogi Mlecznej. Prędkość obrotu Sgr A* sugeruje, że znacząca część jej masy pochodzi z akrecji, czyli procesu wciągania materii do jej wnętrza. Badania nad właściwościami Sgr A* pozwalają naukowcom testować teorie dotyczące formowania czarnych dziur oraz ich wpływu na strukturę Wszechświata.
Nowe badania na temat Sgr A* prowadzone przez zespół z Penn State University rzucają światło na niektóre z najbardziej fundamentalnych aspektów kosmicznych behemotów, które są czarnymi dziurami. Te odkrycia nie tylko pogłębiają naszą wiedzę o naturze Sgr A*, ale także otwierają nowe ścieżki dla przyszłych badań nad supermasywnymi czarnymi dziurami i ich rolą we wszechświecie.
Skomentuj