Na terenie Shugborough Hall w Staffordshire w Anglii stoi XVIII-wieczny pomnik znany jako Pomnik Pasterza. Pomnik zawiera płaskorzeźbę przedstawiającą kopię obrazu Nicolasa Poussina oraz szyfrogram, który od setek lat intryguje historyków i łamaczy kodów.

Jakie znaczenie ma ten pozornie prosty tekst składający się z 10 liter? Dlaczego został wyryty na pomniku? Czy była to deklaracja niezłomnej miłości, kod do zlokalizowania czegoś, a może odniesienie biblijne? Chociaż znaczenie inskrypcji Shugborough nigdy nie zostało potwierdzone, istnieje kilka teorii na temat tego, co może oznaczać.

Pomnik Pasterza został zamówiony przez członka brytyjskiego parlamentu Thomasa Ansona i wykonany w latach 1748-1763 przez flamandzkiego rzeźbiarza Petera Shea. Pomnik składa się z płaskorzeźby Pasterze Arkadii Poussina, która przedstawia kobietę i trzech pasterzy, z dwoma pasterzami wskazującymi na grób.

Na grobie wyryte są słowa Et in arcadia ego, co po łacinie oznacza „Jestem nawet w Arkadii”. Pod płaskorzeźbą znajduje się tajemnicza inskrypcja, która nie została jeszcze rozszyfrowana i zawiera litery OUOSVAV V. Otoczone tymi ośmioma literami, na nieco niższym poziomie, znajdują się litery DM.

Tekst szyfru jest tak tajemniczy, że znalazł się w międzynarodowym bestsellerze „Święta krew i Święty Graal” Michaela Baigenta, Richarda Lee i Henry’ego Lincolna, a także w historycznym thrillerze Dana Browna „Kod Leonarda da Vinci”. Obie książki przedstawiały teorię, że Nicolas Poussin był członkiem tajnego Zakonu Syjonu, średniowiecznego zakonu monastycznego, i że Pasterze Arkadii zawierały ukryte głęboko ezoteryczne wiadomości.

Kilka znanych osób próbowało ustalić znaczenie napisu, w tym Charles Darwin, Charles Dickens i Josiah Wedgwood. Żadnemu z nich nie udało się ustalić celu ani znaczenia listów. Wysunięto wiele teorii na temat znaczenia tej tajemniczej wiadomości, z których żadna nie została potwierdzona. Niektóre interpretacje są akrostychami, próbując dopasować każdą literę do pierwszej litery słowa, inne nie są akrostychami.

Być może te listy były zaszyfrowaną dedykacją dla zmarłej żony admirała George'a Ansona. W 1951 roku zasugerowano, że litery oznaczają Optimae Uxoris Optimae Sororis Viduus Amantissimus Vovit Virtutibus, co oznacza „Najlepsza z żon, najlepsza z sióstr, najbardziej oddany wdowiec poświęca [to] twoim cnotom”.

Litery mogą reprezentować łacińską frazę Orator Ut Omnia Sunt Vanitas Ait Vanitas Vanitatum, co oznacza „Marność nad marnościami, mówi kaznodzieja; wszystko marność” z Kaznodziei 12: 8. Litery mogą też przedstawiać mieszkańców Scarborough w czasie budowy pomnika, a mianowicie „Orgreave United with Overley and Shugborough, Viscount Anson Venables Vernon”.

Kodem może być liczba w postaci cyfr rzymskich. Jedna osoba ustaliła, że ​​cyfry rzymskie D, M i trzy V równają się 1515, co może oznaczać 1515. Dalsze badanie starożytnych wariantów cyfr rzymskich wykazało, że wartości można przypisać każdej literze w serii, z wyjątkiem U. Daje to w sumie 1594, czyli rok urodzenia Nicolasa Poussina.

Kolejna liczba liter pokazuje, że sumują się do 2810. Liczba ta może być znacząca, ponieważ Scarborough znajduje się 2810 mil od tak zwanego Money Pit na Oak Island w Nowej Szkocji w Kanadzie. Według jednej wersji litery OUSV wymawia się jako losf, co odnosi się do biblijnego proroka Józefa. Ostateczna teoria głosi, że litery VV składają się na 10, a pozostałe litery są anagramem BOGOWEGO MASONA. Jedna z najpopularniejszych wersji, która powstała po światowym szaleństwie na książki „Kod Leonarda da Vinci” i „Święta Krew i Święty Graal”, głosi, że w inskrypcji zaszyfrowane są tajemnice związane z Zakonem Syjonu.

Istotnie, Pierre Plantard, założyciel organizacji braterskiej Fringe, przyjął zwrot Et in Arcadia ego, znajdujący się zarówno na obrazie Nicolasa Poussina, jak i na pomniku Pasterza, jako motto zarówno swojej rodziny, jak i Zakonu Syjonu. Zwolennicy tej teorii uważają, że rozszyfrowanie inskrypcji, przypuszczalnie symboli masońskich, doprowadzi do lokalizacji Świętego Graala.

Nie wiadomo, czy napis kiedykolwiek zostanie odszyfrowany. Ktokolwiek wykonał inskrypcję, musiał wiedzieć, że litery przetrwają wieki i będą brane pod uwagę przez przyszłe cywilizacje. Być może tylko nieliczni wiedzieli o przeznaczeniu listów i ich znaczeniu. Inskrypcja Shugborough pozostaje tajemnicą dla tych, którzy próbują ją rozszyfrować, chociaż jej prawdziwe znaczenie mogło zostać utracone na kartach historii.