Teoria pustego Księżyca wciąż zyskuje popularność - co skrywa wnętrze naszego satelity?

W ostatnich latach teoria pustego Księżyca zyskała znaczną popularność wśród osób interesujących się alternatywnymi poglądami na temat kosmologii. Według tej koncepcji, nasz naturalny satelita może zawierać duże puste przestrzenie lub być nawet sztuczną strukturą stworzoną przez zaawansowaną cywilizację. Przyjrzyjmy się bliżej tej fascynującej teorii i niektórym zjawiskom, które przyczyniły się do jej powstania.

 

 

Jednym z najbardziej intrygujących elementów tej teorii są tajemnicze dźwięki zarejestrowane podczas misji Apollo, szczególnie Apollo 10. Astronauci opisywali je jako rodzaj "muzyki kosmicznej", która rozbrzmiewała w ich słuchawkach przez około godzinę. Te niewyjaśnione wówczas dźwięki stały się przedmiotem spekulacji i teorii dotyczących ich pochodzenia. Dźwięki te były słyszalne głównie gdy moduły były odłączone, co dodaje element tajemniczości całej sprawie.

 

Teoria pustego Księżyca wywodzi się z lat 70. XX wieku, kiedy to dwaj sowieccy naukowcy, Michael Vasin i Alexander Shcherbakov, zasugerowali, że Księżyc może być sztucznym satelitą. Ich hipoteza opierała się na różnych anomaliach związanych z Księżycem, w tym na niższej gęstości w porównaniu z Ziemią. Księżyc ma gęstość około 3,346 kg/m³, podczas gdy Ziemia - 5,52 kg/m³, co skłoniło niektórych badaczy do zastanowienia się nad jego wewnętrzną strukturą.

 

Interpretacja danych sejsmicznych z misji Apollo również przyczyniła się do rozpowszechnienia teorii pustego Księżyca. Eksperymenty wykazały, że Księżyc "brzmi jak dzwon" po uderzeniach, co doprowadziło do spekulacji na temat możliwych pustych przestrzeni wewnątrz. Te wibracje trwały dłużej niż oczekiwano, co niektórzy interpretowali jako dowód na niezwykłą strukturę wewnętrzną naszego satelity.

Image

Co ciekawe, w 2025 roku wiele osób oczekiwało nowych dowodów na poparcie teorii pustego Księżyca, ale dotychczasowe badania koncentrują się na innych aspektach eksploracji księżycowej. Misje takie jak PRIME-1, która wystartowała w lutym 2025 na lądowniku Athena, skupiały się głównie na poszukiwaniu lodu wodnego na biegunie południowym Księżyca, co ma kluczowe znaczenie dla przyszłych misji eksploracyjnych.

 

56 Lunar and Planetary Science Conference, która odbyła się w marcu 2025 roku, również nie przyniosła żadnych przełomowych odkryć związanych z teorią pustego Księżyca. Zamiast tego, naukowcy kontynuowali standardowe badania księżycowe, analizując skład chemiczny różnych regionów i planując przyszłe misje w ramach programu Artemis.

 

Jednym z fascynujących aspektów badań księżycowych są jaskinie księżycowe, które mogłyby służyć jako naturalne schronienie dla przyszłych kolonizatorów. Chociaż niektórzy entuzjaści teorii pustego Księżyca interpretują istnienie tych jaskiń jako dowód na większe puste przestrzenie, naukowcy wyjaśniają, że są one wynikiem naturalnych procesów geologicznych, takich jak zapadnięte tunele lawowe.

 

Niezależnie od naukowego konsensusu, teoria pustego Księżyca nadal cieszy się popularnością w mediach społecznościowych i wśród osób poszukujących alternatywnych wyjaśnień dla zjawisk kosmicznych. Tajemnicze aspekty naszego satelity, takie jak jego wpływ na życie na Ziemi, jego doskonałe dopasowanie podczas zaćmień słońca czy jego rola w stabilizacji osi ziemskiej, sprawiają, że Księżyc pozostaje obiektem fascynacji i spekulacji.

 

Chociaż oficjalne badania przedstawiają Księżyc jako ciało stałe o zróżnicowanej strukturze wewnętrznej, z jądrem, płaszczem i skorupą, teoria pustego Księżyca oferuje alternatywne spojrzenie na naszego kosmicznego sąsiada, zachęcając do kwestionowania i eksploracji naszej wiedzy o wszechświecie.