Ponad 10 lat temu, archeolodzy odkryli tysiące podziemnych tuneli pod kontynentem europejskim. Odnajduje się je na ogromnym obszarze pomiędzy Szkocją a Turcją wliczając w to tereny Czech i Niemiec. Naukowcy nie mają pojęcia kto je zbudował ani jaką pełniły funkcję. Na przestrzeni lat, sugerowano nawet że tworzą one jeden wielki kompleks podziemnych dróg.

Tunele zostały szczegółowo opisane, przez niemieckiego archeologa dr Heinricha Kuscha oraz jego żonę Ingrid w książce pt. "Tajemnice podziemnych drzwi w starożytnym świecie". Twierdzili oni, że bardzo podobne tunele były wykopane pod setkami osad neolitycznych w całej Europie.  Dodatkowo, sugerowali oni, że fakt iż  tak wiele tuneli przetrwało postulowane przez nich 12 000 lat wskazuje na to, że sieć była budowana niezwykle solidnie. W miarę upływu lat, liczne teorie związane z powstawaniem tych tuneli ulegały zmianie, a ich szacowany wiek został zmniejszony najpierw do 5000 lat a następnie do około 1000.

W samych Niemczech, znajduje się około 700 metrów tych podziemnych tuneli nazywanych przez nich tunelami Erdstall.  W austriackiej Styrii, kolejnych 350. W całej Europie znajduje się tysiące takich tuneli ciągnących się ze Szkocji aż do krajów na kontynencie. Tunele są stosunkowo wąskie i mierzą przeważnie około 70 centymetrów szerokości. W niektórych miejscach są nawet małe pomieszczenia, do przechowywania narzędzi lub jedzenia i odpoczynku. 

Najpopularniejsza teoria głosi, że są to struktury o znaczeniu religijnym i że mogły należeć do jakiegoś niechrześcijańskiego kultu. Informacje o tych tunelach, nie pojawiały się jednak w żadnym z istniejących tekstów historycznych co znacznie utrudnia przypisanie tych budowli jakiejkolwiek grupie. W tunelach nie ma prawie żadnych materiałów archeologicznych. Dowody archeologiczne są dość skąpe i ograniczają się do śladów po paleniskach z przełomu X i XII wieku naszej ery. 

W swojej publikacji z 2000 r . Die Regional-Typisierung der Erdställe , Herbert Wimmer stworzył przybliżony system klasyfikacji dla różnych typów tuneli Erdstall:

• Typ A ma pojedynczą długą galerię z korytarzami poślizgowymi i krótkimi skosami bocznymi
• Typ B ma wiele poziomów połączonych w wielu miejscach pionowymi przejściami poślizgowymi. Znaleziono pomocnicze tunele budowlane, które po zakończeniu budowy zostały zamknięte. Na końcu każdego tunelu wycięto wnęki do siedzenia lub poszerzono tunel dłuższą ławką.
• Typ C ma wiele poziomych przejść poślizgowych, a na końcu lub w środku znajduje się tunel okrężny, który jest wystarczająco wysoki, aby przejść przez nie w pozycji pionowej.
• Typ D ma wiele komór, które są połączone tunelami. Korytarze poślizgowe są w tym typie przeważnie poziome.

Niezależnie od tego kto był twórcą tych podziemnych korytarzy. Odkrycie rozległej sieci tuneli pokazuje, że nasi przodkowie spędzali dzień, nie tylko na polowaniach i zbieractwie. Podziemne tunele odnajdywane na terenie Szkocji, Irlandii, Niemiec, Austrii czy Francji. Część z badaczy sugeruje, że rzeczywistym celem tego przedsięwzięcia było umożliwienie bezpiecznego podróżowania. Twierdzą oni iż te podziemne korytarze chroniły ludzi przed skutkami ekstremalnych zjawisk pogodowych, a nawet wojen. Są to jedynie teorie, a faktyczny cel istnienia tuneli Erdstall pozostaje owiany mgłą tajemnicy.

Nic nie wskazuje na to aby tunele stanowiły jednolitą podziemną autostradę. Pomimo tego, skala konstrukcji z jaką mamy tutaj doczynienia jest dość imponująca. Ich osobliwy rozmiar budzi tym większe kontrowersje jeśli zdajemy sobie sprawę z legend zgodnie z którymi twórcami tych budowli miały być skrzaty. Jedną z lokalnych nazw dla tych tuneli miało być bowiem słowo Schrazelloch co oznacza „Skrzacia dziura”. Czy tajemnicze podziemne tunele mogły mieć jakiś związek z istnieniem tych mitycznych stworów? A może było to jedyne logiczne wyjaśnienie dla ówczesnych ludzi, którzy w ten sposób tłumaczyli sobie ich niewielki rozmiar?

W najbliższym czasie, grupa badaczy znana jako Grupa Robocza ds. Badań Erdstall planuje kontynuować poszukiwanie odpowiedzi. Są oni zaangażowani w poszukiwanie prawdy kryjącej się za dziwnymi tunelami i dzielą się swoimi odkryciami na corocznych spotkaniach. Korzystając z nowych technik, takich jak pomiary 3D, jej przedstawiciele mają nadzieję, że pewnego dnia odkryją prawdziwe znaczenie tych korytarzy. Na spotkaniu w 2014 roku zasugerowano chociażby, że tunele mogły być źle pomyślanymi mieszkaniami, które zostały porzucone, gdy ich wady stały się widoczne.