Astronomowie z Queen's University w Kingston (Kanada) odkryli naturę tajemniczego źródła promieniowania VLA 1623 West, które okazało się być dyskiem protogwiazdowym. Wyniki badania zostały opublikowane w preprintie arXiv.org.

Dyski protogwiazdowe to dyski akrecyjne wokół nowonarodzonych gwiazd, stale dostarczające protogwiazdom gaz ze środowiska. VLA 1623 to jeden z najmłodszych układów protogwiazdowych, położony w kompleksie chmur Rho Ophiuchi, około 453 lata świetlne od Ziemi w konstelacji Wężownika. Składa się w przybliżeniu z czterech oddzielnych obiektów: VLA 1623Aa i VLA 1623Ab, powiązanych z innym towarzyszem VLA 1623B oraz VLA 1623 West. Do tej pory charakter VLA 1623 West był niejasny.

Nowe modele przewidują, że VLA 1623W jest optycznie obszernym i rozszerzającym się dyskiem protogwiazdowym. Dalsza analiza wykazała, że ​​obiekt jest młodym, mocno nachylonym dyskiem, w którym duże cząstki pyłu nie zdążyły jeszcze osiąść w płaszczyźnie centralnej. Astronomowie, którzy prowadzili obserwacje za pomocą radioteleskopu ALMA, zarejestrowali również poszczególne źródła promieniowania w dysku o długości fali 0,87 i 1,3 milimetra. Zakłada się, że źródła te są związane z rozbłyskami w obszarach, w których gromadzą się milimetrowe cząstki pyłu, a rozbłyski te są ograniczone do zewnętrznych obszarów dysku.

Według autorów artykułu potrzebne są dalsze obserwacje VLA 1623W na falach milimetrowych, aby potwierdzić, że dysk się rozbłyskuje. Jeśli argumenty się potwierdzą, VLA 1623W stanie się naturalnym laboratorium do badania osiadania pyłu, a także właściwości ziaren pyłu w dyskach protoplanetarnych.