W Wielkiej Brytanii archeolodzy zbadali odpływ starożytnej rzymskiej łaźni, która znajdowała się w pobliżu słynnego Muru Hadriana. W efekcie na dnie spływu udało się odnaleźć prawdziwy skarb, który ma ogromną wartość historyczną i materialną.

Odkrycia dokonano w pobliżu miasta Carlisle. Archeolodzy odkryli skarb na dnie systemu odwadniającego starożytnej łaźni rzymskiej, która znajdowała się w pobliżu muru Hadriana. W sumie znaleziono około 30 kamieni półszlachetnych, zwanych wklęsłymi. Jednak znalezisko nie jest skarbem w zwykłym tego słowa znaczeniu. Naukowcy uważają, że wklęsłości zostały utracone przez ich właścicieli około dwóch tysięcy lat temu. Kamienie półszlachetne po prostu ześlizgnęły się i wpadły do ​​kanałów starożytnej łaźni rzymskiej, a właściciele nie mogli ich wyciągnąć.

Prawdopodobnie znalezione w tym okresie precioza zdobiły pierścienie osób szlacheckich. Na przykład Cyceron napisał, że niektórzy Rzymianie nosili na pierścieniach portrety swoich ulubionych filozofów. Intaglio to po prostu kamienie z wyrytymi portretami. Do ich wykonania potrzebny był wyjątkowy kunszt rzemieślniczy, dlatego w II i III wieku n.e. były przedmiotami bardzo drogimi.

Jednak kamienie wypadły z pierścieni, prawdopodobnie dlatego, że były źle zamocowane. Niewykluczone, że przyczyniła się do tego wysoka temperatura i wilgotność panująca w łaźni rzymskiej, gdyż wklęsłości, jak wykazały wcześniejsze badania, były zwykle mocowane do pierścieni za pomocą kleju. Możliwe, że klej w wannie mógł zmięknąć, w wyniku czego kamienie oderwały się od łączników i wpadły do ​​kanalizacji.

Sądząc po opisie kamieni, jeden z kąpiących się zgubił ametyst z wizerunkiem Wenus trzymającej albo kwiat, albo lustro. Ktoś inny zgubił czerwono-brązowy jaspis z wizerunkiem satyra siedzącego na skałach przy świętej kolumnie.