Szwedzcy archeolodzy podczas wykopalisk w miejscowości Esby na południowym zachodzie kraju odkryli niezwykle rzadki amulet wykonany w formie młota Thora. Naukowcy nazwali już to odkrycie jedynym w swoim rodzaju.

Relikwia została odkryta w prowincji Halland. Archeolodzy zbadali działkę przeznaczoną pod budownictwo mieszkaniowe. Wcześniej znajdowano tu już artefakty z epoki neolitu i żelaza. I po raz pierwszy archeolodzy znaleźli artefakt z epoki Wikingów. Amulet w postaci młota Thora pochodzi z końca X wieku. Jego długość to trzy centymetry. Jest odlany z ołowiu w stylizowanej formie, która jest specjalną formą młota Thora, znanego jako „Mjolnir”. Według mitologii ten młot został wykonany dla Thora przez krasnoludy.

Amulet zaopatrzony jest w otwór, przez który prawdopodobnie przewleczono mocną nitkę. Wskazuje to, że amulet można nosić jako zawieszkę na szyi lub jako zawieszkę na bransoletce. Relikt ozdobiony grawerem w formie przeplatanego wzoru.

Według ekspertów artefakt mógł służyć do ochrony przed kłopotami, złymi duchami i wrogami. W mitologii nordyckiej Thor używał Mjolnira jako broni do ochrony swojego domu, Asgardu, przed gigantami. W zastępie skandynawskich bogów Thor był uważany za jednego z najpotężniejszych. Dlatego jego młot w epoce wikingów kojarzył się z siłami zdolnymi do ochrony właściciela amuletu.

Niewiele takich reliktów zostało znalezionych, a młot Thora został znaleziony w Halland po raz pierwszy. Eksperci zauważają, że w epoce Wikingów takie amulety były prawdopodobnie bardzo popularnymi akcesoriami. Ciekawostka: ziemie współczesnego Halland zaczęły nawracać się na chrześcijaństwo właśnie w okresie, do którego należy znaleziona relikwia. Oznacza to, że jego właściciel był wyznawcą dawnych wierzeń w tradycyjnych skandynawskich bogów, a nie nowej drogi chrześcijaństwa.

Znalezisko zostanie przekazane do konserwacji i przechowywania do miejscowego muzeum. Naukowcy planują przeprowadzić analizę chemiczną, aby dowiedzieć się, czym pierwotnie był ten amulet. Faktem jest, że takie artefakty były często srebrzone lub złocone, ale śladów metali szlachetnych nie widać gołym okiem na znalezionym relikcie.