Naukowcy z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics zarejestrowali tajemniczy błysk czarnej dziury znajdującej się w odległości 665 milionów lat świetlnych od Ziemi. Odkrycie zostało opisane w artykule opublikowanym w The Astrophysical Journal.

W październiku 2018 roku astronomowie zarejestrowali rozerwanie pływowe AT2018hyz, które ma miejsce, gdy gwiazda zbliża się zbyt blisko supermasywnej czarnej dziury i zostaje rozerwana, tworząc jasny dysk akrecyjny. Obserwacje prowadzone w różnych zakresach spektralnych (fale radiowe, milimetrowe, optyczne, UV i rentgenowskie) w okresie 970-1300 dni po wykryciu wykazały gwałtowny wzrost promieniowania w zakresie 0,8-240 gigaherców. Innymi słowy, naukowcy zaobserwowali drugi błysk, chociaż czarna dziura nie wchłonęła w tym momencie żadnej nowej gwiazdy.

Naukowcy wiedzieli już, że niektóre zakłócenia pływowe pokazują opóźniony szczyt radiowy. W ten sposób ASASSN-15oi nagle zwiększył swoją jasność radiową 1400 dni po wykryciu optycznym, podczas gdy szczyt przewyższył wczesne epidemie. Sugerowano, że zjawisko to jest wynikiem kilku możliwych efektów, w tym spowolnienia relatywistycznego dżetu poza osią, wystrzelonego podczas niszczenia gwiazdy, oddziaływania wyrzutu z gęstym ośrodkiem międzygwiazdowym, czy też opóźnienia w wypływie gwiazdy. materia z powodu stanów nieustalonych w dysku akrecyjnym.

AT2018hyz jest około 30 razy jaśniejszy niż wczesne szczyty. Wymaga to energetycznego wypływu materii z prędkością 0,2-0,6 prędkości światła około 750 dni po detekcji optycznej. Minimalna energia kinetyczna przepływu szacowana jest na 5,8-6,3 razy 10 do 49 potęgi erg. Taki błysk nie mógł zostać wytworzony przez materię wyrzuconą podczas niszczenia gwiazdy.

Jednym z możliwych wyjaśnień zaproponowanych przez autorów pracy jest to, że strumień plazmy wytworzony przez opad materii do czarnej dziury był słaby lub nieaktywny we wczesnych stadiach po zniszczeniu, a następnie nagle stał się aktywny z powodu zmiany w stan dysku akrecyjnego. Alternatywnym scenariuszem jest to, że początkowe pole magnetyczne zapadniętej gwiazdy nie było wystarczająco silne, aby zasilić potężny relatywistyczny dżet, ale pole magnetyczne o wymaganej sile zostało wygenerowane przez dysk akrecyjny. Te i inne możliwe mechanizmy opóźnionego wybuchu zostaną przetestowane w przyszłych obserwacjach AT2018hyz.