ŻONA KAINA

Dlaczego ludzie w czasach opisywanych w Księdze Rodzaju żyli ponad dziewięćset lat a z czasem wiek osiągany przez człowieka ulegał stopniowemu zmniejszaniu się. To pytanie nurtuje wielu ale mało kto szukał odpowiedzi na nie. Postaram się tu przedstawić niepodważalne dowody które nie są w dzisiejszych czasach zbyt popularne.

 

Wiadomo że na samym początku dziejów Adam i Ewa doczekali się dwóch synów, Kaina i Abla. Kain zabił Abla i został wygnańcem po kres swoich dni. Nadano mu znamię żeby nikt przypadkiem go nie zabił w porywie gniewu za jego czyn. Kto był jego żoną z którą dochował się licznego potomstwa na wygnaniu?

 

Teolodzy są zgodni co do tego iż w czasach wygnania Kaina matką wszystkich ludzi była Ewa. Zatem kto by mógł być żoną naszego wygnańca jak nie jego siostra, bratanica lub kuzynka? W przekładzie "The Amplified Old Testament" nazwano ją nawet " potomkinią Adama". Operując życiem trwającym ponad dziewięćset lat pierwsi ludzie mieli dość liczne potomstwo które nie miało zbyt dużego wyboru partnerów do prokreacji.

 

Długość życia dawała jednak przewagę polegająca na tym że tylko Adam i Ewa mogli się doczekać tak dużej liczby potomków wystarczającej na zasiedlenie kilku pierwszych osad. W Biblii możemy przeczytać nawet dosłownie fragmenty które opisują akty seksualne Lota ze swoimi córkami z których powstało potomstwo. Natomiast żona Abrahama była jego siostra Sara która miała tego samego ojcaa co Abraham lecz inną matkę. Widocznie w dawnych czasach takie praktyki były normą. Dziś takie zachowania nazywamy Kazirodztwem i jest to prawnie zabronione nie wspominając już o społecznej dezaprobacie takich zachowań.

 

Praktyki takie były czymś normalnym wśród pierwszych ludzi, dopiero za czasów Mojżesza czyli ok 1513 roku p.n.e. Bóg dając nowe prawa Izraelitom wyraźnie zabronił małżeństw między osobami blisko spokrewnionymi. Co mogło spowodować takie posunięcie?

 

Mojżesz w porównaniu z pierwszymi ludźmi żył zaledwie 120 lat, nie muszę chyba wszystkim tłumaczyć co mogło być przyczyna takiego stanu rzeczy. Wiadomo ze stosunki kazirodcze powodują nieodwracalne zmiany i nawarstwianie się błędów w naszym kodzie DNA. Biorąc pod uwagę że stosunki kazirodcze trwały nie przerwanie przez 2500 lat nie można się dziwić że długość życia spadła z 900 do 120 lat.

 

Kazirodztwo czyli tzw. chów wsobny występował też pospolicie w późniejszych czasach w różnych kulturach takich jak plemiona Inków, Persów, Fenicjan, Celtów czy też wśród faraonów w Egipcie. Tłumaczono to zachowaniem czystości linii genetycznej w kręgach władzy. Bliskie spokrewnienie rodziców powodowało nakładanie się błędów w kodzie DNA i powstawanie chorób genetycznych które wpływały w dalszym czasie na kondycję rodzaju ludzkiego i długość życia jednostki.

 

Zatem fragment Biblii opisujący jakoby Bóg ograniczył liczbę lat naszego życia może okazać się fikcją literacką. Biorąc pod uwagę również zachowania kazirodcze w późniejszych czasach śmiało można stwierdzić że na średnią długość naszego życia sami sobie zapracowaliśmy, początkowo nie mając wyboru, za przyzwoleniem Boga a później z wyboru podyktowanego zapewnie przez istoty demoniczne.

 

Zapewne wiele osób potępi ten artykuł kierując się wpojoną im wiarą, która zgrabnie omija tematy trudne i niewygodne. Niestety pisząc ten artykuł korzystałem z dostepnych każdemu opracowań kilku znanych mi popularnych wyznań religijnych. Mam świadomość że poruszyłem temat "tabu" ale potrzeba poruszenia tej kwestii wydała mi się zasadna. Mało osób jest zaznajomionych z własna wiarą, więc poddanie tematu pod dyskusję wydało mi sie dobrym pomysłem.

 

Jest bardzo dużo takich tematów które nie są poruszane ze względu na fałszywą moralność która zawsze była w modzie. Omijając te jakże wstydliwe i trudne tematy przyczyniamy się do fałszowania naszej historii jako gatunku ludzkiego. Pamiętajmy ze samo zadawanie pytań nie wystarcza, czasem zachodzi potrzeba znalezienia i przełknięcia smutnej odpowiedzi. Negowanie faktów doprowadza nas zamykania się w swoim sterylnym, wymyślonym świecie który staje się nasza klatką po kres naszych krótkich dni.