Ciąg Fibonacciego, matematyczny wzór znaleziony w tak różnych strukturach jak muszle ślimaków czy galaktyki spiralne, jest również obecny w wielu formach roślin. Jednak ostatnie odkrycie naukowe rzuca nowe światło na to, jak ta sekwencja ewoluowała w roślinach, w szczególności, że nie zawsze obecna była od początku.

Długo zakładano, że ciąg Fibonacciego musiał występować w niektórych z najwcześniejszych gatunków roślin. Jednak skamieniałość starożytnej rośliny o nazwie Asteroxylon mackiei, jednej z najwcześniejszych znanych roślin z liśćmi, zdaje się burzyć te założenia. Ułożenie liści tej rośliny nie odpowiada ciągowi Fibonacciego, co rodzi pytania o pochodzenie tego matematycznego wzoru w roślinach.

Niedawne badania przeprowadzone przez dr Sandy Hetherington i Holly-Anne Turner zastosowały technologię druku 3D do skamieniałości Asteroxylon mackiei, aby dokładniej zbadać jej strukturę. Odkryli, że spiralne wzory występujące w tej roślinie różnią się od wzorców Fibonacciego.

Te odkrycia sugerują, że rośliny mogły rozwinąć spirale zgodne z ciągiem Fibonacciego później w procesie ewolucji. Można z tego wywnioskować, że ewolucja liści w Asteroxylon mackiei i innych wczesnych mchach mogła przebiegać inaczej niż u reszty roślin.

To odkrycie ma istotne implikacje dla zrozumienia ewolucji roślin i genezy ciągu Fibonacciego. Podkreśla również znaczenie wykorzystania nowoczesnych technologii, takich jak druk 3D, w badaniach paleobotanicznych. Dzięki nim naukowcy mogą zdobywać nowe, niepowtarzalne dane, które dotychczas były nieosiągalne.