W świecie astronomii czarne dziury to prawdziwe enigmy. Te tajemnicze obiekty kosmiczne zawsze fascynowały naukowców swoją zdolnością do pochłaniania światła i materii. Najnowsze odkrycia rzuciły jednak nowe światło na te niezwykłe formacje, odsłaniając nieznane wcześniej cechy mikrokwazarów, specjalnej grupy czarnych dziur o masie gwiazdowej.

Mikrokwazary to miniatury kwazarów, które są olbrzymimi obszarami w centrum galaktyk, napędzanymi supermasywnymi czarnymi dziurami. Te czarne dziury o masie gwiazdowej wydzielają dżety silnie namagnesowanej plazmy, podobnie jak ich supermasywne odpowiedniki. Te dżety są zwartymi obszarami, w których energia jest skoncentrowana na bardzo małym obszarze, co sprawia, że są one niezwykle jasne i widoczne dla teleskopów.

Nowe badania, prowadzone przez międzynarodowy zespół naukowców pod kierownictwem Binga Zhanga z University of Nevada, Las Vegas (UNLV), skupiły się na mikrokwazarze o nazwie GRS 1915+105. Naukowcy użyli chińskiego radioteleskopu FAST o średnicy 500 metrów do przeprowadzenia badań i zarejestrowali coś naprawdę niesamowitego: po raz pierwszy wykryli sygnał oscylacji quasi-okresowej (QPO) w zakresie radiowym z mikrokwazara.

Oscylacje quasi-okresowe to zmiany jasności, które następują w stosunkowo regularnych odstępach czasu. W przypadku GRS 1915+105 te oscylacje miały miejsce co około 0,2 sekundy. To odkrycie jest ważne, ponieważ sygnały QPO mogą dostarczyć naukowcom ważnych informacji na temat dynamiki czarnych dziur i procesów, które zachodzą w ich pobliżu.

Wei Wang, profesor na Uniwersytecie Wuhan i jeden z głównych badaczy w tym projekcie, wyjaśnia, że ten sygnał QPO może być związany z dżetem, który jest wystrzeliwany przez mikrokwazar. Tym samym naukowcy mogą dowiedzieć się więcej na temat tych fascynujących struktur.

Zhang sugeruje, że sygnał QPO może być spowodowany przez coś, co nazywa się precesją dżetu. Precesja to zmiana kierunku osi obrotu obiektu, a w tym przypadku może to oznaczać, że dżet zmienia swój kierunek co 0,2 sekundy. To jednak tylko jedna z teorii, a Zhang przyznaje, że potrzebne są dalsze obserwacje, aby lepiej zrozumieć te procesy.

To odkrycie to wielki krok naprzód w zrozumieniu czarnych dziur i mikrokwazarów. Otwiera nowe możliwości badawcze i daje naukowcom nowe narzędzia do badania tych fascynujących obiektów. Jedno jest pewne: z każdym nowym odkryciem jesteśmy coraz bliżej zrozumienia tajemnic czarnych dziur i naszego nieskończonego wszechświata.