Wśród zagadek starożytnego świata jedną z najbardziej fascynujących jest możliwość przenoszenia wielkich kamiennych bloków za pomocą dźwięku. Choć współczesna nauka nie potwierdza istnienia takich technologii w przeszłości, to jednak eksperymenty nad akustyczną lewitacją dają podstawę do spekulacji.

W XXI wieku przeprowadzono eksperymenty, w których udało się unieść i przemieścić drobne cząstki i krople cieczy przy użyciu fal dźwiękowych. Naukowcy z zespołów badawczych z Wielkiej Brytanii i Brazylii w 2016 roku oraz z Uniwersytetu w Bristolu w 2017 roku osiągnęli sukces w lewitacji lekkich kulek polistyrenowych, co jest ważnym krokiem w kierunku wykorzystania skoncentrowanych fal dźwiękowych​.

Jedna z teorii dotyczących budowy piramid i innych megalitów sugeruje użycie akustycznej lewitacji. Przykładowo, X-wieczny arabski historyk Al-Masudi opisywał metodę, w której pod kamień umieszczano magiczny papirus z symbolami, a następnie uderzano metalową pałką w kamień, aby zainicjować proces lewitacji.

Kamień miał być kierowany wzdłuż ogrodzonej ścieżki z metalowymi słupami po obu stronach, które mogły tworzyć wysokoczęstotliwościowe wibracje dźwiękowe odpowiedzialne za efekt lewitacji​ ​. Inną fascynującą historią jest relacja doktora Jarla, który w 1939 roku zaobserwował w Tybecie demonstrację lewitacji dźwiękowej wykonanej przez mnichów. Użyli oni 19 instrumentów muzycznych, aby unieść ciężki kamień na wysokość około 250 metrów nad ziemię.

Chociaż ta opowieść brzmi nieprawdopodobnie, do dzisiaj przetrwały rysunki tej procedury wykonane przez doktora Jarla​ ​. Chociaż brak bezpośrednich dowodów na to, że starożytne cywilizacje faktycznie wykorzystywały akustyczną lewitację w celu przenoszenia ciężkich bloków kamienia, te opowieści i eksperymenty naukowe rozbudzają wyobraźnię i sugerują, że starożytni mogli posiadać znacznie większą wiedzę o dźwięku i jego zastosowaniach niż dotychczas sądzono.