Długo dyskutowany stan wewnętrznego jądra Księżyca został w końcu wyjaśniony. Najnowsze badania przeprowadzone przez zespół naukowców z Francji dowodzą, że jest ono w rzeczywistości solidną kulą o gęstości zbliżonej do żelaza.

Odkrycie to może pomóc w rozwiązaniu długotrwałej debaty na temat tego, czy wewnętrzne jądro Księżyca jest stałe czy stopione, a także doprowadzić do dokładniejszego zrozumienia historii Księżyca, a co za tym idzie, całego Układu Słonecznego.

Kluczową rolę w tych ustaleniach odegrały dane sejsmiczne zebrane podczas misji Apollo. Choć ich rozdzielczość była zbyt mała, by dokładnie określić stan wewnętrznego jądra, posłużyły one jako podstawa do dalszych badań.

Zespół pod kierownictwem astronoma Arthura Briota z francuskiego Narodowego Centrum Badań Naukowych wykorzystał również dane z misji kosmicznych oraz pomiary laserowe odległości do Księżyca, aby stworzyć szczegółowy profil satelity, w tym stopień jego deformacji i zmiany odległości do Ziemi.

Analiza zebranych informacji wykazała, że jądro Księżyca jest bardzo podobne do rdzenia Ziemi - ma płynną warstwę zewnętrzną oraz stałe jądro wewnętrzne. Promień tego ostatniego to około 258 km, co stanowi około 15 procent całkowitego promienia Księżyca.

Co więcej, gęstość wewnętrznego jądra została oszacowana na około 7822 kg/m3, bardzo zbliżoną do gęstości żelaza. Te ustalenia potwierdzają wcześniejsze odkrycia dokonane przez zespół planetologów z NASA pod przewodnictwem Renee Weber.

Według Briota, wiedza na temat składu jądra Księżyca ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia ewolucji pola magnetycznego tego ciała niebieskiego. Wiadomo, że wkrótce po powstaniu Księżyc posiadał potężne pole magnetyczne, które stopniowo zanikało.

"Pole magnetyczne jest generowane przez ruch i konwekcję w jądrze, więc to, z czego zbudowane jest jądro Księżyca, ma duży wpływ na to, jak i dlaczego pole magnetyczne zanikło" - wyjaśnia francuski naukowiec.

Odkrycie stałego jądra wewnętrznego Księżyca o gęstości zbliżonej do żelaza stanowi ważny krok w kierunku lepszego zrozumienia historii i ewolucji tego satelity, a tym samym całego Układu Słonecznego. Badania te mogą również pomóc w rozwiązaniu innych tajemnic związanych z Księżycem.