Na bujnych wzgórzach Jawy Zachodniej w Indonezji znajduje się archeologiczna zagadka, która zaintrygowała badaczy i wzbudziła gorącą debatę na temat początków ludzkiej cywilizacji. Gunung Padang, często określane jako "indonezyjskie Machu Picchu" lub "piramida Indonezji", to starożytne megalityczne stanowisko, które może pochodzić nawet sprzed 20 tysięcy lat.

Gunung Padang został po raz pierwszy odkryty na początku XX wieku, ale dopiero w ostatnich dziesięcioleciach zyskał międzynarodową uwagę. Miejsce to, początkowo wydawało się być prostym, tarasowym wzgórzem, ale bliższe badanie ujawniło złożoną serię kamiennych struktur i formacji pod jego powierzchnią.

W sercu Gunung Padang znajduje się masywna struktura przypominająca piramidę, zbudowana z megalitycznych kamieni. Struktura jest zbudowana warstwowo, a każda z warstw składa się z dużych kamiennych kolumn ułożonych w siatkę. Kolumny te mogą pochodzić sprzed tysięcy lat, podważając konwencjonalną mądrość na temat osi czasu zaawansowanych cywilizacji w Azji Południowo-Wschodniej.

Najbardziej kontrowersyjnym aspektem Gunung Padang jest jego wiek. Niektórzy indonezyjscy badacze, na czele z dr Dannym Hilmanem Natawidjają, twierdzą, że miejsce to może mieć ponad 20 000 lat, co czyniłoby je jedną z najstarszych struktur stworzonych przez człowieka na Ziemi. Twierdzenie to podważa ustalone poglądy na temat rozwoju cywilizacji w regionie.

Fotografia: Mohammad Fadli [Wikipedia]

W Gunung Padang przeprowadzono kilka badań archeologicznych, wykorzystując najnowocześniejszą technologię do badania struktur podpowierzchniowych tego miejsca. Radar penetrujący grunt i wiercenia rdzeniowe ujawniły rozległą sieć komór i tuneli pod powierzchnią, co sugeruje, że miejsce to mogło służyć różnym celom, od ceremonialnych po praktyczne.

Twierdzenie, że Gunung Padang poprzedza inne starożytne miejsca, takie jak piramidy w Gizie i Stonehenge, wywołało intensywną debatę. Krytycy twierdzą, że zastosowane metody datowania są niewiarygodne i że potrzeba więcej dowodów na poparcie tak znaczącej rewizji historii. Ci którzy podjęli się tego wyzwania zostali jednak profilaktycznie zrugani i poniżeni przez główny nurt nauki.

Gunung Padang ma znaczenie kulturowe i duchowe dla miejscowej ludności Sundanese. Jest uważane za święte miejsce, a podczas tradycyjnych ceremonii, odbywają się tam nawet specjalne rytuały. Trwają wysiłki mające na celu ochronę i badanie Gunung Padang. Działania konserwatorskie dążą do zachowania integralności tego miejsca, a jednocześnie umożliwiają badaczom kontynuowanie analiz. Naukowcy i archeolodzy współpracują ze sobą, aby rozwikłać tajemnice ukryte w warstwach kamienia.

Jedna z najbardziej znanych teorii sugeruje, że Gunung Padang może być powiązany z zaawansowaną cywilizacją, która istniała przed ostatnią epoką lodowcową, często określaną jako cywilizacja "przedpotopowa". Zwolennicy tej teorii twierdzą, że wiek tego miejsca, umieszcza je w ramach czasowych, gdy poziom mórz był znacznie niższy z powodu czap lodowych, odsłaniając ziemię, która jest obecnie zanurzona. Teoria ta zakłada, że zaawansowane społeczeństwo odpowiedzialne za budowę Gunung Padang zostało zniszczone przez podnoszący się poziom mórz związany z końcem ostatniej epoki lodowcowej. Mowa tu o wydarzeniu znanym przez nas jako Wielki Potop.

Niektórzy badacze zaproponowali, że cechy geologiczne w pobliżu Gunung Padang wspierają ideę masowej powodzi. Wskazują oni na warstwy osadowe i obecność skamieniałości morskich w pobliskich obszarach jako dowód na zalanie w przeszłości. Chociaż dowody te niekoniecznie wiążą Gunung Padang bezpośrednio z Wielką Powodzią, sugerują, że region ten mógł doświadczyć znaczących powodzi w czasach starożytnych.

Inna teoria opiera się na założeniu, że Gunung Padang może mieć symboliczne znaczenie związane z mitami powodziowymi. Niektórzy badacze spekulują, że starożytne ludy mogły budować pomniki, takie jak Gunung Padang, jako symboliczne reprezentacje tych katastrofalnych wydarzeń, służące za przypomnienia, lub miejsca kultu religijnego.

Opierając się na koncepcji cywilizacji przedpotopowej, niektóre teorie sugerują, że ocaleni z Wielkiej Powodzi, mogli migrować do różnych regionów i pozostawić po sobie monumentalne struktury, takie jak Gunung Padang, jako świadectwo ich przetrwania i dziedzictwa kulturowego. Pokrewna temu koncepcja sugeruje, że katastrofalne wydarzenia, takie jak powodzie, odegrały kluczową rolę w rozwoju starożytnych cywilizacji. Powodzie mogły zapewnić żyzną glebę i świeżą wodę, zachęcając do osadnictwa i rozwoju społeczności rolniczych. Gunung Padang, mógł służyć jako centrum cywilizacji, która wyłoniła się jako rezultat Wielkiego Potopu.

Należy zauważyć, że choć teorie te są intrygujące, prawdziwy cel i wiek Gunung Padang są nadal przedmiotem trwających badań i debat. Miejsce to nadal stanowi centralny punkt dla archeologów, geologów i historyków, którzy starają się rozwikłać jego tajemnice i rzucić światło na potencjalne powiązania między starożytnymi cywilizacjami a wydarzeniami geologicznymi i klimatycznymi z odległej przeszłości. W miarę jak nasze zrozumienie tego miejsca i regionu ewoluuje, mogą pojawić się nowe spostrzeżenia dotyczące jego możliwej roli w kontekście starożytnych powodzi i historii ludzkości.

Prawdziwe pochodzenie i przeznaczenie Gunung Padang pozostaje przedmiotem ciągłych badań i debat. Podczas gdy niektórzy twierdzą, że może on na nowo napisać historię ludzkiej cywilizacji w Azji Południowo-Wschodniej, inni podkreślają potrzebę dalszych badań i weryfikacji. Gunung Padang nadal stanowi urzekającą zagadkę archeologiczną, która rzuca wyzwanie naszemu rozumieniu starożytnych kultur i osi czasu rozwoju ludzkości.