Monte d'Accoddi to fascynujące starożytne stanowisko archeologiczne położone na Sardynii we Włoszech. To niezwykły kompleks, składający się z masywnej kamiennej platformy, która prawdopodobnie pełniła funkcję ołtarza. Choć oficjalne interpretacje określają tego typu obiekty jako ołtarze, świątynie lub miejsca kultu, w rzeczywistości nie wiemy dokładnie, co było ich przeznaczeniem.

Konstrukcja ta została wzniesiona przez członków kultury Ozieri lub jeszcze wcześniejszej, a jej najstarsze części pochodzą z okresu około 4000-3650 lat p.n.e. Jest to zatem niezwykle stary obiekt, sięgający czasów neolitu. Stanowi on doskonały przykład wysoko rozwiniętej architektury i budownictwa w tamtych odległych czasach.

Badania prowadzone na Monte d'Accoddi określają to miejsce jako prehistoryczny ołtarz, taras widokowy, piramidę schodkową, a nawet starożytny ziggurat architektoniczny. Obiekt ten składa się z dwóch głównych etapów budowy. Najwcześniejszy okres datowany jest na około 4000-3650 lat p.n.e. i związany jest z kulturą Ozieri, znaną również jako "kultura św. Michała". Była to przednuragijska, prehistoryczna kultura łowiecko-zbieracka, która później przeszła do rolnictwa i hodowli.

W pierwszym etapie wzniesiono platformę o wysokości około 5,5 metra, na którą można było się dostać za pomocą rampy. To miejsce zostało następnie opuszczone i prawdopodobnie zniszczone około 3000 lat p.n.e. Około 200 lat później rozpoczęła się druga faza budowy, związana z kulturą Abealzu-Filigosa, która skupiała się na pasterstwie i rolnictwie.

W tej fazie dotychczasową konstrukcję powiększono, dodając pokrycie ziemno-kamienne, a platformę drugiej kondygnacji przyjęto w formie ściętej piramidy schodkowej o wysokości do 10 metrów. Na szczyt można było się dostać szerszą, 42-metrową rampą, zbudowaną nad poprzednią.

W bezpośrednim sąsiedztwie rampy znajduje się trapezowa płyta wapienna, która mogła służyć jako stół ofiarny lub dolmen. Znaleziska archeologiczne z warstw Abealzu-Filigosa wskazują, że w tym miejscu odbywały się rytuały składania ofiar z owiec, bydła i świń. W obrębie stanowiska odkryto również kilka kolejnych ołtarzy oraz rzeźbione kuliste głazy, które prawdopodobnie pełniły funkcję świętych kamieni.

Istnieją również dowody na to, że Monte d'Accoddi było nadal okupowane w okresie Biqueri, choć informacje na ten temat są skąpe. Miejsce to zostało ostatecznie opuszczone przed nadejściem okresu nuragijskiego na Sardynii, począwszy od 1800 roku p.n.e.

Badania na Monte d'Accoddi były prowadzone w ramach dwóch projektów. Pierwszy z nich, kierowany przez Ercole Contu w latach pięćdziesiątych XX wieku, koncentrował się na zewnętrznej charakterystyce architektonicznej pomnika i otaczającej go osady. Druga ekspedycja, prowadzona przez Santo Tine'a, ujawniła istnienie wcześniejszego pomnika, co doprowadziło do propozycji odbudowy Monte d'Accoddi w latach 80. XX wieku.

Ten niezwykły kompleks archeologiczny na Sardynii pozostaje pełen tajemnic. Choć badacze starają się rozwikłać jego przeznaczenie, wciąż nie mamy pełnej jasności co do funkcji tej imponującej prehistorycznej konstrukcji. Bez wątpienia Monte d'Accoddi stanowi fascynujący przykład zaawansowanej architektury i budownictwa w okresie neolitu, a jego dalsze badania mogą przynieść kolejne cenne informacje na temat starożytnych kultur zamieszkujących ten region.